Ferdinand Peeters: verschil tussen versies

Voorgesteld als middel om 'de vruchtbaarheidscyclus van de vrouw te regelen waardoor de [[periodieke onthouding]] veel efficiënter kon worden toegepast' ging Peeters in 1963 zijn uitvinding verdedigen tijdens een [[Audiëntie (hoorzitting)|audiëntie]] bij de toenmalige [[paus]] [[Paus Johannes XXIII]]. In 1964 hield Peeters met dat zelfde argument een opmerkelijke lezing op het eerste congres van katholieke dokters in [[Malta (land)|Malta]]. Tijdens het [[Tweede Vaticaans Concilie]] (1962-1965) werd er onder katholieken nog tamelijk vrij en open over anticonceptie gediscussieerd.<ref>50 jaar de Pil, Zij-kant, 21 juni 2010.[http://www.zij-kant.be/2010/06/50-jaar-de-pil/]</ref>Peeters' tussenkomst viel niet in dovemansoren want in 1965 bereikte het concilie een consensus met [[Gaudium et Spes]]. Daarin schreven de concilievaders dat het bereiken van 'een edelmoedige doch verantwoorde vruchtbaarheid' een zaak is tussen de echtelieden en God. Dit compromis werd door sommigen geïnterpreteerd als het stilzwijgend gedogen van de pil.<ref>Turnhout zoekt de eerste moderne vrouw van Europa, Gazet van Turnhout, 3 maart 2010. [http://www.gazetvanturnhout.be/nieuws/allerlei/turnhout-2012-zoekt-eerste-moderne-vrouw-van-Europa/]</ref> In 1968 werd dit achterpoortje echter opnieuw gesloten. [[Paus Paulus VI]] verbood in zijn encycliek '[[Humanae Vitae]]' alle kunstmatige vormen van anticonceptie.

 

 

Na Anovlar stopte hij zijn onderzoek op voorbehoedsmiddelen en werkte hij nog mee aan het geneesmiddel [[RhoGam]] van [[Janssen Pharmaceutica|Ortho Pharmaceuticals]]. Dit medicijn zorgde ervoor dat vrouwen die telkens een [[miskraam]] hadden omdat hun [[bloedgroep]] incompatibel was met deze van de [[foetus]], toch nog kinderen konden krijgen.