Ferdinand Peeters: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 6:
==De pil==
=== Onderzoek ===
Om een einde te maken aan de [[Kempen (streek)|Kempense]] wantoestanden waarmee dokter Ferdinand Peeters in zijn dagelijkse praktijk geconfronteerd werd, ging hij op zoek naar een middel waarmee de vrouw, uit lijfsbehoud, zelf haar vruchtbaarheid kon regelen.<ref> Zowat tien procent van de zwangere vrouwen in de Kempen had in die tijd een miskraam of stierf in het kraambed. Bovendien konden de vaak arme, reeds kroostrijke gezinnen zich financieel noch materieel nog een extra kind veroorloven.</ref> De door de Amerikaanse bioloog [[Gregory Pincus]] in 1957 op de markt gebrachte anticonceptiepil Enovid had immers nog te veel neveneffecten en werd enkel toegelaten als middel tegen pijnlijke maandstonden.
In 1959 begon dr. Peeters vanuit zijn labo in het Turnhoutse Sint-Elizabethziekenhuis aan een serie klinische tests met een hormonenpreparaat aangeboden door de Duitse firma [[Bayer|Schering AG]]. Een half jaar lang testte dr. Peeters samen met zijn assistenten Reimond Oeyen en Marcel Van Roy het preparaat op vijftig Kempense vrouwen voor wie het krijgen van nog meer kinderen een groot gezondheidsrisico vormde. Na tal van experimenten om de juiste (meer dan de helft lagere) dosering van de twee hormonen ([[progestageen]] en [[oestrogeen]]) te vinden, legde Peeters in 1960 de bevindingen voor aan Schering in [[Berlijn]]. De resultaten waren verbluffend. Niet één van de vrouwen werd zwanger en er waren nauwelijks bijwerkingen. Nadat Peeters' preparaat (SH 639) ook in de Verenigde Staten, Japan en het Verenigd Koninkrijk veilig en efficiënt werden bevonden, brengt Schering de pil [[Anovlar]] in januari 1961 op de markt.
| |||