Frattini studeerde [[rechten]] in Rome en aanvaardde na zijn studie een post als [[openbaar aanklager]]. Daarna was hij een poos [[rechter]] voordat hij in dienst trad als juridisch adviseur van de minister van financiënFinanciën. In [[1993]] werd hij ondersecretaris van de Italiaanse [[ministerraad]]. In [[1995]] werd hij zelf, namens zijn partij [[Forza Italia]], minister en wel voor [[Ministerie van Openbare Werken|openbareOpenbare werkenWerken]] en regionale aangelegenheden. Na de val van het eerste kabinet [[Silvio Berlusconi|Berlusconi]] was hij enige tijd lid van het parlement. In [[2002]] trad hij opnieuw toe tot de regering, als minister van buitenlandseBuitenlandse zakenZaken. Op [[4 november]] [[2004]] maakte de nieuwe voorzitter van de [[Europese Commissie]] [[José Manuel Barroso|Barroso]] bekend dat Frattini zou toetreden als de nieuwe eurocommissaris voor justitieJustitie, vrijheidVrijheid en veiligheidVeiligheid. Als kandidaat volgde hij daarmee [[Rocco Buttiglione]] op die moest terugtreden omdat het [[Europees Parlement]] geen vertrouwen in hem had vanwege zijn conservatieve opvattingen over [[homoseksualiteit]] en [[vrouw]]en.
Op [[8 mei]] [[2008]] trad Frattini af als eurocommissaris en werd opnieuw minister van buitenlandseBuitenlandse zakenZaken, in de [[Kabinet-Berlusconi IV|regering-Berlusconi IV]]. Hij werd in de commissie opgevolgd door de Italiaan [[Antonio Tajani]], maar die kreeg niet dezelfde post als Frattini, want die ging naar de Fransman [[Jacques Barrot]]. Tajani is de nieuwe [[eurocommissaris]] van Vervoer geworden.<ref>[http://demorgen.be/dm/nl/990/Buitenland/article/detail/270335/2008/05/09/Italiaan-Tajani-volgt-Frattini-op-in-Europse-Commissie.dhtml Italiaan Tajani volgt Frattini op in Europse Commissie], [[De Morgen]], 9 mei 2008</ref>
