Romeins-Parthische Oorlog (54-64): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
k clean up en/of Typo fixing, typos fixed: staakt het vuren → staakt-het-vuren met AWB |
||
Regel 4:
== Achtergrond ==
Sinds het laatste conflict onder leiding van [[Lucius Vitellius (gouverneur van Syria)|Lucius Vitellius]] in 37 na Chr. was Armenië een vazalstaat van Rome.
Na de moord op keizer [[Claudius I]] in 54, profiteerde de Parthische koning [[Vologases I]] ervan om Armenië in te lijven en zijn jongste halfbroer [[Tiridates I van Armenië|Tiridates]] aan te stellen, als nieuwe koning van Armenië.
De periode 55-58 was er een van diplomatiek getouwtrek. [[Vardanes II]] de zoon van Vologases I kwam in opstand tegen zijn vader, [[Gnaius Domitius Corbulo]], de nieuwe Romeinse legeraanvoerder kreeg daardoor tijd om zijn troepen in gereedheid te brengen.
== Oorlog ==
Na een ultimatum en gesteund door de koningen van [[Koninkrijk Iberië|Iberië]] en [[Koninkrijk Commagene|
== Parthische tegenaanval ==
Pas op de troon, veroverde Tigranes VI, de Parthische provincie [[Adiabene]] (61). Vologases I snelde Monaeses, heerser van Adiabene ter hulp, maar de Romeinse troepen sloegen de aanval af. Een kentering kwam in de lente van 62, Rome zond versterking in de persoon van [[Lucius Caesennius Paetus]]. Corbulo en Paetus waren geen beste vrienden en Corbulo trok zich terug naar [[Syria]].
=== Slag bij Rhandeia ===
In tegenstelling tot Corbulo, verspreidde Paetus zijn troepen en nam een laksere houding aan. Vologases I rolde een voor een de Romeinse troepen. Paetus panikeerde en riep de hulp in van Corbulo. Corbulo haastte zich niet, bij zijn aankomst was de Romeinse nederlaag duidelijk. Op de vraag van Paetus in de tegenaanval te gaan, antwoorde hij, dat hij daar geen opdracht had voor gekregen. Er kwam een tijdelijk staakt
In tussen in Rome was men ervan overtuigd, dat de inbreng van Paetus voor een groot succes zou zorgen. Toen een Parthische delegatie in de lente van 63 met hun voorwaarden in Rome aankwam, was keizer [[Nero (keizer)|Nero]] enorm geschokt : liever een bloedige oorlog, dan ingaan op de gestelde voorwaarden.
| |||