Dennenwolfsklauw: verschil tussen versies

In het MiddeneuropeseMidden-Europese [[laagland]] wordt de soort gevonden in naaldbos en gemengd bos van de [[klasse van de naaldbossen]] (''Vaccinio-Piceetea'') waar het een [[kensoort]] van is.

Ook komt het voor in beukenbos op nattere grond ([[Klasse van de eiken- en beukenbossen op voedselrijke grond]]: ''Querco–Fagetea''). In bergebiedenberggebieden staat het in rotsspleten en bergweides. Het prefereert koude, vochtige bodem met niet al te veel [[organische stof]]. In het gebergte en in noordelijke streken is het als [[groenblijvend]]e soort kwetsbaar in de winter. Het is dan ook vooral te vinden op plaatsen waar het door een sneeuwlaag langdurig wordt beschermd tegen de winterkoude.

De stengels van de plant lijken op takjes van een naaldboom en hij groeit vaak onder [[pinus|dendennen]]nen; vandaar de naam 'dennenwolfsklauw'. Een andere Nederlandse naam, die de laatste jaren echter aan populariteit inboet, is 'plompe wolfsklauw'.

Al sinds de late [[middeleeuwen]] is de dennenwolfsklauw in de Noordwest-Europese [[geneeskunde]] als [[medicijn]] is toegepast.

De plant bevat echter [[giftig]]e [[alkaloïden]]. In de zestiende eeuw werd de geneeskrachtige [[Grotegrote wolfsklauw]] wel verwisseld met de dennenwolfklauw en "in sommige winkels verkocht als ''Spica celtica'' en de leek houdt het daar ook voor, tot grote schade en pijn van de zieke mens"<ref>Dodoens, R. (1644). ''Cruydt-Boeck; Remberti Dodonaei, ... wederom van nieuws oversien ende verbetert''. Antwerpen; Balthasar Moretus; pp. 772.</ref>.

Alkaloïden gevonden in de Dennenwolfsklauwdennenwolfsklauw zijn selagine (= [[huperzine A]]) en 6-beta-hydroxyhuperzine A.<ref>Ayer, W.A.; Browne, L.M.; Orszanska, H.; Valenta, Z.; Liu, J.S. (1989). Alkaloids of Lycopodium selago: On the identity of selagine with huperzine A and the structure of a related alkaloid. ''Canadian Journal of Chemistry'' 67 (10): 1538 - 1540.</ref>

De laatste jaren is er veel onderzoek verricht naar de verwante soort [[Huperzia serrata]] als mogelijk middel te gebruiken bij het verbeteren van de geheugenwerking bij [[Ziekte van Alzheimer|Alzheimeralzheimerpatiënten]]-patiënten. Huperzine-A komt in beide soorten voor en is verantwoordelijk voor zowel de [[giftige]] als de [[therapie|therapeutische]] effecten. Het heeft een sterke [[cholinesterase]]-remmende werking, waardoor de afbraak van [[acetylcholine]] wordt verhinderd. De afname van de acetylcoline-activiteit in de [[synaps]]en in de [[hersenen]] wordt gezien als een oorzaak van de afname van [[cognitieve functies]] bij Alzheimer-patiëntenalzheimerpatiënten.<ref>Szypułaa, W.; Pietrosiuka, A.; Suchockib, P.; Olszowskaa, O.; Furmanowaa, M.; Kazimierskaa, O. (2005). Somatic embryogenesis and in vitro culture of Huperzia selago shoots as a potential source of huperzine A. ''Plant Science'' 168(6); pp. 1443–1452</ref>