Romeins-Parthische Oorlog (54-64): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Nieuwe pagina aangemaakt met '{{wiu2}} thumb|260px De '''Romeins-Parthische oorlog (58-63)''' is een onderdeel van de Romeins-Parthische oorlog...'
 
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[File:Roman-Parthian War 58-60.svg|thumb|260px350px|Corbulo's invasie in Armenië (58-59)]]
{{wiu2}}
[[File:Roman-Parthian War 58-60.svg|thumb|260px]]
De '''Romeins-Parthische oorlog (58-63)''' is een onderdeel van de [[Romeins-Parthische oorlogen]] tussen het [[Romeinse Keizerrijk]] en de [[Parthen]]
over de controle van de bufferstaat [[Koninkrijk Armenië|Armenië]].
== Achtergrond ==
Sinds het laatste conflict onder leiding van [[Lucius Vitellius (gouverneur van Syria)|Lucius Vitellius]] in 37 na Chr. was Armenië een vazalstaat van Rome.
Na de moord op keizer [[Claudius I]] in 54, profiteerde de PartischeParthische koning [[Vologases I]] ervan om Armenië in te lijven en zijn jongste halfbroer [[Tiridates I van Armenië|Tiridates]] aan te stellen, als nieuwe koning van Armenië.
 
De periode 55-58 was er een van diplomatiek getouwtrek. [[Vardanes II]] de zoon van Vologases I kwam in opstand tegen zijn vader, [[Gnaius Domitius Corbulo]], de nieuwe Romeinse legeraanvoerder kreeg daardoor tijd om zijn troepen in gereedheid te brengen. Na een ultimatum en gesteund door de koningen van [[Koninkrijk Iberië|Iberië]] en [[Koninkrijk Commagene| Commagene]] viel Corbulo, Armenië binnen. Hij vernietigde de belangrijke steden [[Artaxata]] (58) en [[Tigranakert (Silvan)|Tigranocerta]] (59). De Romeinen hadden terug controle over Armenië en zetten [[Tigranes VI]] op de troon.
Na de moord op keizer [[Claudius I]] in 54, profiteerde de Partische koning [[Vologases I]] ervan om Armenië in te lijven en zijn jongste halfbroer [[Tiridates I van Armenië|Tiridates]] aan te stellen als nieuwe koning van Armenië.
== Oorlog ==
Na een ultimatum en gesteund door de koningen van [[Koninkrijk Iberië|Iberië]] en [[Koninkrijk Commagene| Commagene]] viel Corbulo, Armenië binnen. Hij vernietigde de belangrijke steden [[Artaxata]] (58) en [[Tigranakert (Silvan)|Tigranocerta]] (59). De Romeinen hadden terug controle over Armenië en zetten [[Tigranes VI]] op de troon.
 
== Parthische tegenaanval ==
De periode 55-58 was er een van diplomatiek getouwtrek. [[Vardanes II]] de zoon van Vologases I kwam in opstand tegen zijn vader, [[Gnaius Domitius Corbulo]], de nieuwe Romeinse legeraanvoerder kreeg daardoor tijd om zijn troepen in gereedheid te brengen. Na een ultimatum en gesteund door de koningen van [[Koninkrijk Iberië|Iberië]] en [[Koninkrijk Commagene| Commagene]] viel Corbulo, Armenië binnen. Hij vernietigde de belangrijke steden [[Artaxata]] (58) en [[Tigranakert (Silvan)|Tigranocerta]] (59). De Romeinen hadden terug controle over Armenië en zetten [[Tigranes VI]] op de troon.
Pas op de troon, veroverde Tigranes VI, de Parthische provincie [[Adiabene]] (61). Vologases I snelde Monaeses, heerser van Adiabene ter hulp, maar de Romeinse troepen sloegen de aanval af. Een kentering kwam in de lente van 62, Rome zond versterking in de persoon van [[Lucius Caesennius Paetus]]. Corbulo en Paetus waren geen beste vrienden en Corbulo trok zich terug naar [[Syria]].
 
=== Slag bij Rhandeia ===
In tegenstelling tot Corbulo, verspreidde Paetus zijn troepen en nam een laksere houding aan. Vologases I rolde een voor een de Romeinse troepen. Paetus panikeerde en riep de hulp in van Corbulo. Corbulo haastte zich niet, bij zijn aankomst was de Romeinse nederlaag duidelijk. Op de vraag van Paetus in de tegenaanval te gaan, antwoorde hij, dat hij daar geen opdracht had voor gekregen. Er kwam een tijdelijk staakt het vuren.
 
In tussen in Rome was men ervan overtuigd, dat de inbreng van Paetus voor een groot succes zou zorgen. Toen een Parthische delegatie in de lente van 63 met hun voorwaarden in Rome aankwam, was keizer [[Nero (keizer)|Nero]] enorm geschokt : liever een bloedige oorlog, dan ingaan op de gestelde voorwaarden.
 
Corbulo, die intussen zijn troepen weer in het gareel had, kreeg terug de leiding. Toen Vologases en Tiridates, de enorme Romeinse troepenmacht de [[Eufraat]] zagen oversteken, waren ze onmiddellijk bereid tot onderhandelingen.
 
=== Vrede van Rhandeia ===
Corbulo was inschikkelijk en eiste enkel de situatie terug, als die voor de oorlog. Dit wil zeggen dat de koning van Armenië, gekroond moet worden door de Romeinse keizer in Rome.
 
== Resultaat ==
In 66 bezocht Tiridates Rome, om zijn kroon in ontvangst te nemen. Om de vrede te accentueren liet Nero de deuren van de [[Tempel van Janus]] sluiten. De Vrede van Rhandeia zou vijftig jaar duren, maar Rome zou zijn invloed in Armenië verliezen en dominantie van de [[Arsacid-dynastie van Armenië|Arsacid-dynastie]] zou gaan overheersen.
 
== Bronnen==
=== Primaire ===
* [http://benbijnsdorp.nl/tacitus.html Tacitus' Annalen door Ben Bijnsdorp vertaald in het Nederlands]
* [[Cassius Dio]], ''Geschiedenis van Rome''
=== Secundaire ===
* Goldsworthy, Adrian (2007). "Imperial legate: Corbulo and Armenia". In the name of Rome: The men who won the Roman Empire. Phoenix. ISBN 978-0-7538-1789-6.
 
[[Categorie:Parthen]]
[[Categorie:Oorlog in de oudheid‎]]