André Stassart: verschil tussen versies

Stassart doorliep de jeugdreeksen bij [[Gosselies Sports]] en debuteerde in 1954 in het eerste elftal dat op dat moment in [[Belgisch provinciaal voetbal|Eerste provinciale]] van de provincie [[Henegouwen]] speelde. In 1962 promoveerde de ploeg naar [[Vierde klasse (voetbal België)|Bevordering]] waar de ploeg in de eerste12e tweeplaats seizoenenbehaalde telkensin de 12eeindrangschikking plaatsen behaaldehij zes doelpunten maakte in dedertig eindrangschikkingwedstrijden.

In 1963 werd Stassart aangetrokken door [[Tweede klasse (voetbal België)|Tweede klasser]] [[Crossing Molenbeek]], waar hij na een seizoen met dertig wedstrijden en twee doelpunten al vertrok naar de ambitieuze Brusselse fusieploeg Racing White AC die het jaar voordien ontstond uit de fusie van [[White Star AC]] en [[Racing Club Brussel]]. Stassart verwierf onmiddellijk een basisplaats in de ploeg waarin eveneens [[Robert Waseige]] en [[Alfons Haagdoren]] speelden. De ploeg werd na het einde van het seizoen kampioen in Tweede klasse en promoveerde naar de hoogste nationale reeks. De eerste vier seizoenen in Eerste klasse eindigde de ploeg telkens in de tweede helft van de eindrangschikking. Stassart viel wel op als een harde werker en door zijn onverzettelijkheid.

In 1972 eindigde Racing White op de vierde plaats in de Belgische competitie, een plaats die recht gaf op deelname aan de [[UEFA Cup]]. Stassart zette op dat moment echt een punt achter zijn loopbaan op het hoogste niveau. In totaal speelde hij 170 wedstrijden in Eerste klasse en 30 in tweede voor Racing White AC.

Stassart ging nog een seizoen bij Tweede klasser [[Sporting Charleroi]] spelen maar speelde maar 13 wedstrijden. De ploeg, die enkele seizoenen eerder uit de hoogste afdeling gedegradeerd was, eindigde op het einde van het seizoen op de derde plaats.In 1973-1974 nog een seizoen bij Provincialer FC Farciènnes om dan de schoenen definitief aan de haak te hangen.