Hassan II van Marokko: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 21:
Hassans conservatieve regering verstevigde de [[Alaoui|Alaoui-dynastie]], maar zijn onwil om de politieke macht te delen met de [[politieke partij]]en in plaats van te vertrouwen op de elite van de [[makhzen]] leidde tot politieke protesten. Als reactie hierop ontbond Hassan het [[parlement]] en regeerde hij het land zelfstandig. Het mechanisme van de democratische volksvertegenwoodiging liet hij echter wel bestaan, hoewel inactief. Toen er uiteindelijk wel [[verkiezing]]en volgden, werd er opzichtig [[fraude|gefraudeerd]] ten faveure van de loyale partijen. Dit veroorzaakte stevig onvrede onder de [[oppositie (politiek)|oppositie]] en vervolgens tot demonstraties en rellen die Hassans troon bedreigden.
 
Begin [[1970-1979|jaren 70]] drong de groeiende onvrede door tot het [[krijgsmacht|leger]] en werden er twee aanslagen op zijn leven gepleegd, die hij beide overleefde. De eerste vond plaats in [[1970]] en werd gepleegd door [[Cadet (militair)|cadetten]] van het leger. In [[1972]] volgde een tweede poging tot een [[staatsgreep|coup d'etat]] waarbij [[straaljager]]s van de [[Koninklijke Marokkaanse luchtmacht]] het vuur openden op het [[vliegtuig]] van de koning toen hij op weg terug was naar [[Rabat (Marokko)|Rabat]]. De poging vond plaats op bevel van [[Generaal Oufkir]], in die tijd de rechterhand van de koning. De schoten misten echter het vliegtuig en de coup mislukte. Hierna koelden de gemoederen langzaam af, ook omdat Hassan opeens nieuwe instemming vond bij het volk: hij speelde namelijk in op [[nationalisme|nationalistische]] gevoelens door een claim te leggen op de [[Westelijke Sahara]] in [[1975]].
 
De periode van rigide [[Dictatuur (regeringsvorm)|dictatuur]] onder Hassan II van de [[1960-1969|jaren 60]] tot [[1990-1999|90]] wordt de ''"[[jaren van lood]]"'' genoemd en was een periode waarin duizenden [[dissident]]en werden neergeschoten, gevangengenomen, verbannen of gewoon verdwenen. Hoewel Hassan II begin [[1990-1999|jaren 90]] veel van de parlementaire democratie had hersteld en in [[1991]] onder druk van de [[Verenigde Staten]] honderden politieke gevangenen vrijliet, eindigden de "jaren van lood" pas definitief in [[1999]], toen Hassans zoon [[Mohammed VI van Marokko]] de troon besteeg.