Echo & the Bunnymen: verschil tussen versies

Ian McCulloch vormde met Julian Cope (later zanger van Teardrop Explodes) en Pete Wylie (later zanger van Wah!, Wah Heat! en The Mighty Wah!) het legendarische The Crucial Three. De vrienden ontmoetten elkaar in de scene in het punk en postpunk tijdperk in Liverpools club Eric's. Eric's was net als The Cavern gevestigd in Mathew Street, downtown Liverpool. The Crucial Three maakten nooit een plaat onder die naam, maar bleek dus wel van belang. Hoewel McCulloch en Cope nog samen het nummer Books schreven (later zowel door Teardrop Explodes als Echo And The Bunnymen opgenomen) duurde hun vriendschap niet lang. McCulloch vormde niet veel later met Les Pattinson (basgitaar) en Will Sergeant (gitaar) Echo And The Bunnymen. Aanvankelijk met een drummachine ('Echo').

 

Toen de band in [[1980]] zijn debuutalbum ''Crocodiles'' uitbracht, was de drummachine al vervangen door drummer Pete de Freitas. Crocodiles verscheen in 1980 en was een verpletterend debuut. Pakkende songs met de krachtige stem van McCulloch en de zo herkenbare gitaar van Sergeant voortgestuwd door de geoliede ritmesectie van Pattinson en De Freitas. Het geluid was een unieke mix van het typische new wave geluid uit die jaren gemengd met Doors-achtige psychedelica. Rescue werd een hit in de UK. Hun tweede album ''Heaven Up Here'' haalde de top tien in het Verenigd Koninkrijk en werd in de new-wave-scene een hit. Dit donker getoonzette album was zonodig nog sterker dan het debuut al ontbraken echte singles. Vooral in de UK, maar ook op het vasteland van Europa vestigde de band een grote livereputatie. Bunnymen concerten waren episch en werden visueel ondersteund door camouflagenetten en veel rook. De band begon vervolgens aan het derde album ''Porcupine'' uit [[1983]]. Een moeilijke bevalling en ook een lastiger album om te doorgronden. Wel stonden twee grote Bunnymenclassics op dit album: The Back Of Love en The Cutter. Voor het vierde album werd een andere aanpak gekozen. Dit album (Ocean Rain) verscheen in 1984 en was met strijkers en orkestratie veel rijker van geluid en bijna romantisch van opzet. ''Ocean Rain'' was voor velen het topalbum van de band. Zanger McCulloch was het daar zeker mee eens: the best album ever made, met ook nog eens the best song ever made: The Killing Moon (later gebruikt in de soundtrack voor de film ''[[Donnie Darko]]''). Andere singles waren "Silver" en "Seven Seas". Na dit grote succes hield de band met de single "Bring on the Dancing Horses" contact met zijn publiek, ook toen ze eind jaren '80 een korte pauze inlasten. In [[Nederland]] reikten de singles "Seven Seas" en "Bring on the Dancing Horses" niet verder dan de [[Tipparade]]. Hun vijfde album ''Echo & The Bunnymen'' (ook wel the grey album genoemd) uit [[1987]] was een klein [[Verenigde Staten|Amerikaans]] succes. De spanningen in de band liepen op en dit wat al te gepolijste album bleek de zwanenzang voor de originele bezetting. Met de eerste vijf albums had de band wel haar naam voor eeuwig gevestigd als een van de vaandeldragers van de new wave. Het is ook vooral deze periode waar bands als Oasis en Coldplay aan refereren als ze de groep als inspiratie noemen.