Tetrachord: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
wordt vervolgd |
|||
Regel 1:
In de [[muziektheorie]] (Oudgrieks: τετράχορδoνis (tetrechordonis), ''vier snaren, tonen'') een '''tetrachord''' oorspronkelijk een reeks van drie [[Interval (muziek)|intervallen]] die samen een natuurreine [[Kwart (muziek)|kwart]], dus met verhouding 3:4, vormen. In de tegenwoordige betekenis is een '''tetrachord''' elke opeenvolging van vier [[Toon (muziek)|tonen]] in een [[toonladder]].
Onder '''tetrachord''' wordt in de [[muziektheorie]] verstaan: de helft van een [[toonladder]]. Het woord is afkomstig uit het [[Grieks alfabet|oudgrieks]] en betekent: ''vier [[toon (geluid)|tonen]]''. Men verdeelt daartoe de toonladder in twee groepen van elk vier tonen, waarbij aan de voorwaarde moet worden voldaan dat deze twee tetrachorden 'gelijk' gebouwd zijn, dat wil zeggen: dat elk een gelijke wijze van opvolging laat zien.▼
▲
De reeks C-D-E-F-G-A-B-C kan als volgt in twee tetrachorden verdeeld worden:
| |||