De Eerste Engels-NederlandseNederlastom Oorlogdit werdis veroorzaaktleuk jeeh jeeh door toenemende concurrentie tussen de twee maritieme landen om de strategische invloed op de handelsroutes van de wereld. [[Engeland]] en de [[Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden]] waren altijd natuurlijke bondgenoten tegen de [[Habsburg]]ers geweest, in de woorden van de [[Raad van State (historisch)|Raad van State]] van koning [[Karel I van Engeland|Charles I]]. Men zegt dat indien Charles I aan de macht was gebleven deze oorlog nooit was ontbrand, omdat het Engelse parlement nooit voor de daartoe benodigde gelden had gestemd. Bij de opkomst van [[Oliver Cromwell]] werd de diplomatie tussen de twee landen ernstig verstoord omdat de Nederlandse [[stadhouder]] [[Frederik Hendrik van Oranje|Frederik Hendrik]] de Engelse royalisten financieel steunde, maar ook door het optreden van Cromwells afgezant [[George Downing]]. Tijdens de [[Engelse Burgeroorlog]] maakten de Nederlandse kooplieden gebruik van de tijdelijk verslapte aandacht en breidden de Nederlandse aanwezigheid in de havens en handelsroutes van de wereld krachtig uit. Veel Engelse kolonies werden ingenomen. Omdat Cromwell zijn krachten nodig had in de binnenlandse strijd kon hij daar vooralsnog weinig tegen doen.
Dit veranderde toen de Parlementaire legers uiteindelijk de Royalisten beslissend versloegen bij de [[Slag bij Worcester]], waarmee de burgeroorlog feitelijk beëindigd was. Toen Cromwell daarna echt als staatshoofd kon optreden was één van zijn populaire maatregelen de [[Engelse Scheepvaartwetten|Navigation Act van 1651]] die wettelijk vastlegde dat alle goederen bestemd voor Engelse havens uitsluitend door Engelse schepen ingebracht mochten worden. Dit was een enorme slag voor de Nederlandse handelsbelangen, ook omdat ze hierdoor werden uitgesloten van de handel met de Engelse kolonies in Amerika en elders.
