Zonnenevel: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Pompidombot (overleg | bijdragen)
k →‎Zie ook: status artikel loopt nu via Wikidata
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 3:
De hypothese van een '''zonnenevel''', ook wel de '''Kant-Laplace-hypothese''' genoemd, is de op dit moment meest waarschijnlijk geachte verklaring voor het ontstaan van ons [[zonnestelsel]]. De theorie werd bedacht door [[Emanuel Swedenborg]] in 1734.<ref>{{la}}[[Emanuel Swedenborg|Swedenborg, E.]]; 1734: ''Opera Philosophica et Mineralia'', in Principia, Volume I</ref> [[Immanuel Kant]], die Swedenborgs werk kende, breidde de theorie in 1755 verder uit. Hij bedacht dat als [[nevels en gaswolken]] langzaam [[rotatie (natuurkunde)|roteren]], ze onherroepelijk samentrekken en platter worden onder hun eigen [[gravitatiekracht]], waardoor uiteindelijk de centrale [[ster (hemellichaam)|ster]] en [[planeet|planeten]] van een zonnestelsel gevormd worden. Een vergelijkbaar model werd in 1796 voorgesteld door [[Pierre-Simon Laplace]]. De twee modellen kunnen gezien worden als vroege modellen uit de [[kosmologie]].
 
De theorie is in de loop der jaren door onderzoek op het gebied van astronomie, [[natuurkunde]], [[geologie]] en planetaire wetenschappen steeds verder uitgewerkt. Hoewel de modellen werden bedacht om het bestaan van ons zonnestelsel te verklaren, nemen kosmologen tegenwoordig aan dat het proces van vorming van planetaire stelsels overal in het [[heelal]] voorkomt. Inmiddels zijn meer dan 2501850 zogenaamde [[exoplaneet|exoplaneten]] ontdekt in de [[Melkweg (sterrenstelsel)|Melkweg]] en het is duidelijk dat een zonnestelsel rond een ster geen uitzonderlijke situatie is.
 
== Overzicht van de hypothese ==