Engelse Burgeroorlog: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 103:
Eerst was er de vrede met de Ierse opstandelingen. De bedoeling van Karel I was het Engels leger vrij te maken om aan zijn zijde te komen vechten. Maar algemeen geloofde men dat er weldra Ierse “papisten” zouden volgen. Dit was voldoende om alle protestantse klassen tegen hem te verenigen.
Daarnaast was er het parlement dat toegevingen deed aan de Schotten in ruil voor hulp en bijstand. Het “[[Solemn League and Covenant|Plechtig Verbond tussen Engeland en Schotland]]” werd op 25 september 1643 gesloten, tien dagen na de [[Cessation|Ierse Vrede]]. Op 19 januari [[1644]] trok een Schots leger onder bevel van de [[Alexander Leslie, 1st Earl of Leven|Graaf van Leven]] de grens over om de “[[roundheads]]” te versterken.
Op 16 mei 1644 verliet [[prins Rupert]] met een deel van het leger Oxford met de bedoeling de streek rond York te heroveren. Later die maand naderden twee legers van de “roundheads” onder het bevel van de [[Robert Devereux, 3rd Earl of Essex|Graaf van Essex]] en Sir [[William Waller]] het hoofdkwartier van Karel I in Oxford dat ondertussen een versterkte vesting was geworden. De koning vond het verstandig in de nacht van 3 op 4 juni met 3000 ruiters en 2500 infanteristen de stad te verlaten en naar [[Abingdon]] en de [[Cotswolds]] te trekken. In plaats van samen de koning te volgen besliste Essex naar het zuidwesten te gaan in een poging [[Lymne]] te ontzetten.
| |||