Donau-Zwaben: verschil tussen versies

Aan het einde van de 17de eeuw verloor het Ottomaanse Rijk zijn greep op deze gebieden en gaandeweg heroverden de [[Habsburgers]] het oude Hongaarse koninkrijk. Zij werden nu naast Oostenrijks keizer ook Hongaarse koning en zij legden een verdedigingslinie aan tussen hun rijk en dat van de Turken: de zogenaamde [[Militärgrenze]]. Deze bestond uit een door de oorlogen vrijwel ontvolkte grenszone van 10 tot 50 km. breed, verlopende van de Adriatische Zee ter hoogte van Split tot de knie in de Karpathenboog midden in het huidige Roemenië ter hoogte van het gebied van de bovengenoemde [[Zevenburger Saksen]] (Siebenbürger Sachsen). Deze zone werd in de 18de eeuw bevolkt met kolonisten die als boer in hun levensonderhoud moesten voorzien en daartoe land en om te beginnen belastingvrijdom kregen. Daartegenover waren zij weerplichtig, dat wil zeggen zij moesten onder de wapenen komen bij dreigende invallen door Turkse legers. Hun Duitse aanduiding [[Wehrbauern]] gaat op deze functie terug. De herkomst van deze kolonisten was divers. Een derde bestond uit verarmde boeren uit het zuidwesten van het Duitse Rijk, de Elzas en Lotharingen inbegrepen. Zij werden daarom Zwaben genoemd: Donau-Zwaben. N.B. de term Donau-Zwaben slaat uitsluitend op deze 18de-eeuwse landverhuizers, en niet op de nakomelingen van de 13de-eeuwse volksverhuizing vanuit het Duitse Rijk naar Slowakije en [[Transsylvanië]].