Enceladus (maan): verschil tussen versies

Onderzoek naar de geisers op Enceladus deed vermoeden dat er zich diep onder het bevroren oppervlak mogelijk een vloeibare oceaan bevindt. Dat werd op 3 april 2014 bevestigd door onderzoekers van de [[National Aeronautics and Space Administration|NASA]] en de [[Europese Ruimtevaartorganisatie|ESA]]<ref>{{en}}[http://www.sciencemag.org/content/344/6179/78 Science: The Gravity Field and Interior Structure of Enceladus]</ref>: er is een oceaan van waarschijnlijk 1 km. diep, op een diepte van 3-4 km onder het oppervlak. Dit is het eerste bewijs van natuurlijk voorkomend vloeibaar water buiten de aarde, wat deze maan een interessant doelwit maakt voor de [[astrobiologie]]. De geisers zijn tevens de waarschijnlijke bron van het materiaal in de E-ring van Saturnus.

Het ruimtevaartuig Cassini heeft gemeten<ref>http://www.nasa.gov/mission_pages/cassini/whycassini/cassini20120531.html</ref> dat de geisers op de zuidpool van Enceladus [[Ionisatie|geïoniseerd]] zijn en dat daar een elektrische stroom loopt. Die elektrische stroom maakt deel uit van een gesloten [[Stroomkring|stroomcircuit]].<ref>http://www.nasa.gov/multimedia/videogallery/index.html?media_id=82280481</ref>. Dat circuit bestaat uit Saturnus en Enceladus zelf met daartussen (geleidend) [[Plasma (aggregatietoestand)|plasma]]. De stroom loopt van de noordpool van Saturnus langs magnetische [[veldlijn]]en die Enceladus omvatten terug naar de zuidpool van Saturnus.<ref>http://www.nasa.gov/mission_pages/cassini/multimedia/pia13765.html</ref>. De door de geisers uitgestoten geïoniseerd water, zuurstof en organische stoffen vormen een [[toroïde]] van plasma, met een grotere dichtheid<ref>http://www.agu.org/pubs/crossref/pip/2011JA017038.shtml</ref> dan gebruikelijk in de ruimte, rond Saturnus. Er zijn metingen gedaan aan warme plekken op de zuidpool van Enceladus, de zogenaamde "hot spots". Deze hot spots zijn te correleren<ref>http://www.nasa.gov/mission_pages/cassini/multimedia/pia08385.html</ref> met de geisers. De hypothese ligt dan voor de hand dat deze warmte ontstaat door elektrische opwarming vanwege de elektrische stroom die door de - elektrisch - geleidende geisers loopt en daardoor plaatselijk een hoge stroomdichtheid kan verkrijgen. Deze elektromagnetische verschijnselen spelen een belangrijke rol in de [[plasmakosmologie]].