Slavische talen: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 287:
== Orthografie ==
De Slavische talen worden in twee groepen gesplitst door hun schrift. Heel sterk ziet men dit bij het [[Servo-Kroatisch]], dat in Bosnië en Kroatië in het [[Latijnse alfabet]] geschreven wordt, terwijl
Het Cyrillische alfabet is een voortzetting van het Glagolitische schrift dat gebruikt werd om het Oudkerkslavisch te spellen. Het schrift zou door de [[Grieks]]e missionarissen Cyrillos en Methodios ontwikkeld zijn. Inderdaad is het Glagolitische/Cyrillische schift te omschrijven als een naar Slavische normen aangepast [[Grieks alfabet]]. Als Slavisch schrift is het Cyrillisch rijk aan karakters voor de palatale medeklinkers.
Regel 308:
Dit voordeel hadden de katholieke Slavische volkeren, die met het [[Latijnse alfabet]] werkten, natuurlijk niet. De Tsjechen waren de eerste katholieke Slaven die hun taal begonnen te schrijven en werden geconfronteerd met de ontoereikendheid van het Romaanse schrift. Om de diverse palatale klanken toch te kunnen weergeven, werd de ''z'' gebruikt. Een palatale s werd zo als ''sz'' gespeld, een palatale r als ''rz''. Dit systeem functioneerde en werd de standaard in Tsjechië. Later werd de ''z'' als het ware boven de bewuste medeklinker geplaatst, dus als een haakje boven c, r of s: de [[háček]] was geboren. De háčeks gelden thans als typisch voor de in Romaans geschreven Slavische talen: Slowaaks, Sloveens, Kroatisch en Bosnisch namen het diakritische teken van de Tsjechen over.
De Polen hadden de Tsjechische manier van weergeven al voor de innovatie van
== Zie ook ==
| |||