A capella: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
[[Bestand:The Four Brothers - Death Come a-Knockin'.ogg|miniatuur|rechts|The Four Brothers zingen ''Death Come a-Knockin'' (opname uit 1943)]]
[[Bestand:The Spiritual Four Quartet - John the Revelator.ogg|miniatuur|rechts|The Spiritual Four Quartet (Edward Bond, Cleve Parker, James Bond, and Elwood Gaines) zingen ''John the Revelator'' (opname uit 1943)]]
'''A capella''' ([[Italiaans (taal)|Italiaans]]: ''a cappella'', van ''alla cappella'', op de manier van de kapel) is een [[Lijst van muziektermen|muziekterm]] voor [[zangkunst|zingen]],
==Geschiedenis==
Het
Later werd het in de [[kerkmuziek]] gebruikelijk dat instrumenten eigen, zelfstandige partijen speelden. Toen ontstond de term
==Betekenis en spelling van de term==
De oorspronkelijke vorm van de term is ''alla cappella'', [[Italiaans (taal)|Italiaans]] voor 'op de wijze van de kapel',<ref>''Oxford English Dictionary'', s.v. ''a capella, a cappella'' en ''alla capella'' [sic].</ref> waarmee wellicht de [[Sixtijnse Kapel]] werd bedoeld, die inderdaad een traditie van onbegeleide zang had.<ref>Willam C. Holmes "A cappella" in ''The New Grove Dictionary of Music and Musicians'' (London: Macmillan, 1980)</ref> De term is later verkort tot ''a cappella'', en is in deze vorm nog steeds gebruikelijk in de internationale, op het Italiaans gebaseerde muziekterminologie. De spelling met enkele ''p'', zoals in het Nederlands, komt ook af en toe voor in oude Italiaanse bronnen;<ref>Willam C. Holmes, ibid.</ref> het is eveneens de [[Latijn|Latijnse]] spelling.
==A capella versus begeleid zingen==
Zingen a capella verschilt in diverse opzichten van zingen met begeleiding.
* Bij a-capellazang is het '
* Ook is het intoneren anders:
** Ten eerste is het lastig om de juiste [[toonhoogte]] vast te houden; men intoneert immers op zichzelf en/of andere zangers, dus onderling. Soms blijkt een koor aan het einde van een a-capellastuk wel een halve toon of meer gezakt te zijn (of gestegen, al is dat zeldzamer).
|