Toongeslacht: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Madyno (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Madyno (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 4:
De term 'toongeslacht' kwam in de 18e eeuw op als vertaling voor het [[Oudgrieks]]e ''genos''. Deze term omvatte in de muziektheorie van het oude Griekenland de diatoniek, de chromatiek en de enharmoniek. Dit zijn echter niet dezelfde als de tegenwoordige begrippen [[chromatiek]] en [[enharmoniek]].
 
In het systeem van [[kerktoonladder]]s waren tot de 18e eeuw ''modus major'' en de ''modus minor'' (''cantus durus'' en ''cantus mollis'') als toongeslachten (''genera''). De 12 modi (zoals A-Aeolisch of C-Ionisch) daarentegen werden [[toonsoort]] genoemd.<ref> Riemann Musiklexicon, Mainz 1967, p. 964 </ref>
 
Tijdens de 18e eeuw werden de oudere modi (Dorisch, Frygisch, etc.) bijna volledig verdrongen door de recentere (Ionisch en Aeolisch). Deze werden voortaan beschouwd als toongeslachten (''genera''): Ionisch werd majeur, Aeolisch werd mineur. Als toonsorten golden van toen af de verschillende transposities van majeur en mineur. Bijvoorbeeld: de toonsoorten D majeur en fis mineur).