Karel Lodewijk van Bourbon-Parma: verschil tussen versies

}}

 

 

Hij volgde zijn vader na diens dood op [[27 mei]] [[1803]] onder regentschap van zijn moeder op als koning van Etrurië. Daar zij zich echter niet aan het [[Continentaal Stelsel]] hield en Engelse waren haar land liet binnensmokkelen werd het jonge koninkrijk bij het [[Verdrag van Fontainebleau (oktober 1807)|Verdrag van Fontainebleau]] in [[1807]] bij [[Frankrijk]] gevoegd. Het [[Congres van Wenen]] in [[1815]] maakte Karel Lodewijk niet, zoals verwacht, hertog van Parma (waaruit zijn grootvader [[Ferdinand van Parma|Ferdinand]] in [[1802]] was verdreven), maar wees dit land toe aan [[Napoleon Bonaparte|Napoleons]] echtgenote [[Marie Louise van Oostenrijk]]. Indien zij echter zonder wettige nakomelingen zou sterven dan zou Karel Lodewijk alsnog in Parma aan de macht komen. Ter compensatie werd hem en zijn moeder het [[hertogdom Lucca]] toegewezen.