Charles Hippolyte Vilain XIIII: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 19:
In 1840 werd hij ambassadeur bij de hoven van Sardinië-Piëmont en Toscane. Zijn residentieplaats was [[Turijn (stad)|Turijn]]. Hij was ondertussen 45 geworden en hij besloot te trouwen. De uitverkorene was barones Sidonie du Bois dit van den Bossche (1806-1853). Het gezin bleef kinderloos. Tijdens zijn Italiaans verblijf interesseerde hij zich van nabij voor de opgravingen in [[Pompeï]]. Het was ook de tijd dat hij zijn poëtische teksten schreef, op basis van Vlaamse sagen en legenden zoals ze door [[August Heinrich Hoffmann von Fallersleben|Hoffmann von Fallersleben]] waren bekendgemaakt in zijn ''Horae Belgicae'' en die door [[Jan Frans Willems]] aan Vilain werden uitgelegd.
 
In 1848 verzaakte Vilain aan de diplomatie en werd opnieuw burgemeester van Wetteren, hetgene hij bleef tot aan zijn dood. Hij had tot dan nagelaten zijn adellijke status te herwinnen en verkreeg begin januari 1856 adelserkenning met de erfelijke titel van [[burggraaf]]. Hetzelfde jaar trad hij een tweede maal in het huwelijk, met barones Léontine de Wal (1822-1901). Ze kregen twee zoons en twee dochters. Toen de jongste geboren werd was Vilain 69. In 1980 stierf zijn laatste nakomeling, de zoon van [[Adrien Vilain XIIII]], burggraaf Maximilien Vilain XIIII (1891-1980), die ongehuwd bleef en met wie deze familietak is uitgestorven.
 
==Publicaties==