Nauw van Calais (zeestraat): verschil tussen versies

 

Op het hoogtepunt van deze glacialen bedekten grote ijskappen Scandinavië, Schotland en de Noordzee ertussen. Volgens één van de theorieën over het ontstaan van het Nauw van Calais ontstond aan het einde van het [[Elsterien]] door de afdammende werking van het ijs en het vele smeltwater een groot zoetwatermeer in het zuidelijk deel van wat nu de [[Noordzee]] is. Dit smeltwater zocht een uitweg en vond dat in het gebied tussen [[Dover (Engeland)|Dover]] en [[Calais]]. Tussen 450.000 en 150.000 jaar geleden (het [[Saalien]] en het [[Elsterien]]), zou daardoor twee keer (resp. 425.000 en 225.000 geleden) een catastrofale doorbraak van de landbrug zijn ontstaan<ref>Sanjeev Gupta, Jenny S. Collier, Andy Palmer-Felgate, Graeme Potter, "Catastrophic flooding origin of shelf valley systems in the English Channel", Nature, vol 448, 2007, pag 342-346</ref><ref>"Europe cut adrift", door Philip Gibbard, pp 259-260, [[Nature]], vol 448, [[19 juli]] [[2007]]</ref>. Uiteindelijk ontstond daardoor het huidige Nauw van Calais, met de kenmerkende witte [[kalk]]kliffen aan weerszijden. Door inwerking van golven op de zachte kalksteen verbreedde de kloof zich steeds meer, een proces dat tot op de dag van vandaag doorgaat.

== Referenties ==

{{References}}