Valdemar Langlet: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 9:
=== Jonge jaren ===
Valdemar Langlet was een zoon van de Zweedse architect [[Emil Viktor Langlet]] en de schrijfster [[Mathilda Langlet]]. Hij studeerde aan de [[Universiteit van Uppsala]] en in [[Duitsland]], [[Oostenrijk]] en [[Zwitserland]]. Vervolgens werkte Langlet onder meer als journalist en redacteur voor een reeks Zweedse kranten, waaronder ''[[Svensk Handelstidning]]'' en ''[[Svenska Dagbladet]]''. Hij schreef boeken over actuele gebeurtenissen zoals de [[Eerste Wereldoorlog]] en de [[Russische Revolutie]]. Daarnaast schreef hij reisverslagen over zijn reizen naar [[Rusland]], waarbij hij onder meer [[Lev Tolstoj|Leo Tolstoj]]
In 1890 leerde hij [[Esperanto]] spreken.<ref>Knivilä, K. ''Esperantisto kontrau malhomeco.'' Esperanto, Rotterdam, mei 1995, pp. 82-84.</ref> Hij was in 1891 een van de stichters van de Esperantovereniging van [[Uppsala (stad)|Uppsala]] (de tweede Esperantovereniging ter wereld) en diende een groot aantal jaren als voorzitter van deze vereniging. Hij was ook de eerste redacteur van het Esperantotijdschrift ''Lingvo internacia'' en diende als eerste voorzitter van de in 1906 gevestigde Zweedse Esperantoverbond tot de splitsing tussen aanhangers van Esperanto en [[Ido (kunsttaal)|Ido]] in 1909.
| |||