Herman Teirlinck Instituut: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
In augustus 1946 ging [[Herman Teirlinck]] te Antwerpen van start met een 'studiotheater' van het [[Nationaal Toneel]]. Onder invloed van theaterman en scenograaf[[Graig G| Gordon Graig]], regisseur en pedagoog [[Stanislavski|Constantin Stanislvaski]] en cultuurfilosoof [[Alain]] waren de uitgangspunten van deze opleiding het voorop stellen van het spel en de speler, het belang van expressiviteit van het lichaam, technische bekwaamheid en de dramatische verbeelding van de acteur.
In 1995 fuseerde het Herman Teirlinck Instituut met vijftien andere hogescholen in de provincie Antwerpen tot '
Het '''Herman Teirlinck Instituut''' werd in 2008 onderdeel van het Koninklijk Conservatorium Antwerpen, [[Artesis Plantijn Hogeschool Antwerpen|Artesis Plantijn Hogeschool]]. Alle woordkunst, kleinkunst en acteeropleidingen werden gegroepeerd en met de opleidingen Muziek en Dans samengebracht op de campus deSingel in 2010.
Regel 19:
==== Fred Engelen ====
Fred Engelen was de eerste vaste acteur-regisseur binnen het Herman Teirlinck Instituut. Voor zijn lessen zorgde hij steeds voor een degelijke onderbouw van research en theoretische kennis. Fred Engelen maakte van de Studio een school waar men 'kinderlijk mag spelen met zijn fantasieën'.
====
In 1961 namen Alfons Goris (leiding) en Walter Tillemans (adjunct) de taak van Engelen over. Als jonge leider van de Studio had Goris het echt niet gemakkelijk daar de Studio als opleidingsinstituut op dat moment nog geen enkel officieel statuut bezat. Met de instemming van Teirlinck zocht Goris contact met de centrale overheid, zodat in 1966 de Studio het statuut kreeg van instelling voor hoger kunstonderwijs, met Goris als directeur. De officiële benaming van de school luidde “Hoger Instituut voor Dramatische Kunst” met als roepnaam “Studio Herman Teirlinck”. Eveneens in overleg met Herman Teirlinck had Alfons Goris in 1966 een nieuw leerplan opgesteld. Een officiële rijksschool dient nu eenmaal een officieel studieprogramma te hebben.
In 1972 werd de studieduur van drie op vier jaren gebracht. Meteen gaf Goris aan de opleiding een academische structuur. Tijdens de eerste twee jaren werd er een basisopleiding en -training gegeven, tijdens de twee laatste jaren werd er vooral aandacht besteed aan het maken en spelen van voorstellingen, en kwamen de theaterstudenten in een soort van proefgezelschap terecht. In 1970 was de Studio ook verhuisd naar een groter gebouw in de Maarschalk Gérardstraat 4 te Antwerpen: een voormalig hotel, later bankinstelling, niet ver van de voornaamste Antwerpse theaters en van het bruisende stadscentrum.
==== [[Walter Tillemans]] ====
Diverse spelleiders hebben in de loop van deze decennia mede het gezicht van de Studio bepaald. In de werkvoorstellingen van het proeftheater zorgde onder meer Walter Tillemans voor opmerkelijke producties. Het begeleiden van de studenten op buitenlandse studiereizen, werkte meer dan eens inspirerend.
==== [[Francois Beukelaers]] ====
Na Tillemans was het voornamelijk François Beukelaers, die in de jaren ’70 en ‘80 heeft uitgepakt met een reeks van verrassende voorstellingen, hoofdzakelijk gebaseerd op improvisaties van de studenten. Deze werkvoorstellingen werden in de oefenzaal van de Studio in de Maarschalk Gérardstraat voor een steevast talrijk en enthousiast publiek gegeven. Het meest belangrijke werk werd echter niet in de openbaarheid geleverd: bij voorstellingen van studenten is immers (nog) niet het resultaat het belangrijkste, maar wél het doorgemaakte leerproces. Zo wilde Beukelaers dat de jonge acteurs in de eerste plaats zichzelf zouden ontdekken. “Je moet de gelegenheid kunnen hebben om te mislukken. Hoe meer je mislukt, hoe meer je kunt uitvissen wat je wèl kunt”.
==== [[Toon Brouwers]] ====
In 1991 werd Alfons Goris opgevolgd door dramaturg Toon Brouwers. Met acteur [[Jan Decleir]] als voornaamste speldocent, kreeg de Studio weer een nieuwe impuls. Decleir legde de focus op de veranderlijkheid van kunst. "Alles is veranderlijk. Kunst ook, want kunst is toch de expressie van de levende veranderlijke mens." Tot hiertoe werd vooral de methode van
==Enkele alumni==
| |||