Syrisch christendom: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Addbot (overleg | bijdragen)
k Robot: Verplaatsing van 9 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:q80292
JRB (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 19:
 
Na het Concilie van Chalcedon in 451 kwamen vele Syrische christenen in het [[Romeinse Rijk]] in opstand tegen haar beslissingen.
Het '''[[Patriarchaat <!-- Deze link moet naar de dp wijzen! -->van Antiochië]]''' werd verdeeld in een Chalcedonische en een niet-Chalcedonische gemeente. De Chalcedoniërs bleven de toenmalige koning trouw en werden daarom door de niet-Chalcedoniërs spottend ''Melkieten'' (naar het Syrische woord:<big> ܡܠܟܝ̈ܐ </big> ''Malkoye, Koning aanhangers'') genoemd. De niet-Chalcedoniërs werden op hun beurt door hun tegenstanders [[Monofysitisme|monofysieten]] en later ook ''jacobieten'' (naar [[Jacobus Baradaeus]]) genoemd. [[Severus van Antiochië]], de toenmalige patriarch, werd door de melkieten afgezet en verbannen naar [[Egypte (land)|Egypte]]. Vele Syrische christenen erkenden echter enkel hem als de wettige Patriarch van Antiochië tot aan zijn dood in 538. Baradaeus zorgde er in de jaren later voor dat de niet-Chalcedonische Syriërs niet in de strijd ondergingen. Onder [[Justinus I]] werden zij namelijk vervolgd. Zijn opvolger [[Justinianus I van Byzantium]] was milder en gaf ze zelfs toestemming om bisschoppen te wijden. Baradaeus maakte daar gebruik van en wijdde [[Sergius van Tella]] tot patriarch in 544. De niet-Chalcedonische Syriërs hadden weer een patriarch en voegden de term "orthodox" toe achter de naam van hun identiteit, om te refereren aan het feit dat zij onterecht veroordeeld waren na het Concilie van Chalcedon en dat zij de enige voortzetting waren van de oorspronkelijke Syrische Kerk van Antiochië. De '''[[Syrisch-orthodoxe Kerk]]''' was hiermee een feit. Hoewel ze monofysieten genoemd werden, hebben zij altijd ontkend deze leer aan te hangen. Zelf beschouwden zij zich als aanhangers van het [[miofysitismemiafysitisme]].
 
De '''[[Maronitische Kerk]]''', die [[Maron (heilige)|Maron]] volgde, bevond zich in een nauwe positie tussen de twee gemeentes, maar claimt altijd trouw te zijn geweest aan de Katholieke Kerk en de bisschop van Rome.