Giovanni Trapattoni: verschil tussen versies

Rummenigge, die bij Inter nooit zijn oude niveau haalde, mocht in de zomer van 1987 vertrekken. In ruil plukte de club aanvaller [[Aldo Serena]] weg bij Trapattoni's vorige werkgever. Datzelfde jaar maakte ook de Italiaanse Belg [[Enzo Scifo]] de overstap van [[RSC Anderlecht|Anderlecht]] naar Inter. Maar ook de nieuwkomers konden Inter niet naar een hoger niveau stuwen. Scifo kon onder Trapattoni nooit doorbreken en werd door de Italiaanse pers regelmatig op de korrel genomen. Na een jaar mocht hij Milaan opnieuw verlaten, waarna het bestuur [[Lothar Matthäus]], [[Andreas Brehme]], [[Ramón Díaz]], Alessandro Bianchi en Nicola Berti aantrok.

 

 

In 1991 won Inter voor het eerst sinds 1965 een Europese trofee. De inmiddels 52-jarige Trapattoni loodste zijn elftal naar de finale van de UEFA Cup. Daarin nam Inter het op tegen de landgenoten van [[AS Roma]]. Het team van Trapattoni won de heenwedstrijd in het [[Stadio Giuseppe Meazza]] met 2-0 dankzij goals van Matthäus en Berti. De terugwedstrijd in het [[Stadio Olimpico]] werd met het kleinste verschil verloren, waardoor Inter voor het eerst in zijn geschiedenis de UEFA Cup in ontvangst mocht nemen.

In eigen land kende Benfica meer succes. Het team van Trapattoni begon het seizoen nochtans met een nederlaag tegen rivaal [[FC Porto]] (0-1) in het duel om de [[Supertaça]]. In de competitie won Benfica zijn eerste drie wedstrijden en nam het zo meteen beslag op de eerste plaats. Rond de winterstop zakte Benfica terug en viel het zelfs even uit de top drie. Maar vanaf eind januari steeg het elftal van Trapattoni met zeven overwinningen in acht duels opnieuw naar de eerste plaats. Maar Porto, dat in de competitie een keer won en gelijkspeelde tegen Trapattoni's team, en [[Sporting Lissabon]] verloren Benfica nooit het uit oog. Op twee speeldagen van het einde, na een kleine nederlaag (1-0) tegen het bescheiden [[FC Penafiel|Penafiel]], wipte Sporting over Benfica naar de leidersplaats. Op de volgende speeldag won Benfica de belangrijke topper tegen Sporting dankzij een late treffer van [[Luisão]]. Op de laatste dag van de competitie behaalde Benfica, dat nog slechts een punt nodig had om kampioen te worden, de landstitel na een gelijkspel tegen [[Boavista FC|Boavista]].

 

 

Na afloop van het seizoen besloot Trapattoni zijn contract niet te verlengen en werd [[Ronald Koeman]] benoemd als nieuwe coach van Benfica.