Jackson Browne: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 24:
In 1967 tekende hij een contract bij [[Nina Music]], en zijn nummers werden gespeeld door artiesten als [[Tom Rush]] en [[Steve Noonan]]. Hij verhuisde naar [[Greenwich Village]], [[New York (staat)|New York]], waar hij voor een korte tijd lid werd van de band van [[Tim Buckley]] en hij samen met [[Nico (zangeres)|Nico]] drie nummers schreef voor haar album ''Chelsea Girl''. Hierna keerde hij terug naar L.A., waar hij een folkband vormde met [[Ned Donehey]] en [[Jack Wilce]]. Ook namen artiesten als [[Linda Ronstadt]] en [[the Byrds]] nummers van hem op.
 
In 1971 tekende hij een contract bij [[Asylum Records]] en het daaropvolgende jaar bracht hij zijn eerste album uit, "Jackson Browne" genaamd. Vaak wordt aangegeven dat het eerste album ''Saturate Before Using'' zou heten maar dit klopt niet. Het nummer "Doctor My Eyes" werd een grote hit. Rond dezelfde tijd werd ook "Take it Easy", een nummer dat hij samen had geschreven met [[Glenn Frey]], de doorbraakhit van de [[Eagles]]. Ondanks de hit werd Jackson Browne geen grote popster, en zijn volgende album, ''For Everyman'', verkocht matig, ondanks goede kritieken.
Ondanks de hit werd Jackson Browne geen grote popster, en zijn volgende album, ''For Everyman'', verkocht matig, ondanks goede kritieken.
 
''Late for the Sky'', zijn derde album uit 1974, maakte hem bekend onder een breder publiek en verkocht aanzienlijk beter dan zijn tweede plaat. In 1975 trouwde hij met het [[fotomodel]] [[Phyllis Major]]. Zij pleegde echter in de lente van 1976 zelfmoord door een overdosis pillen te slikken. Na haar zelfmoord bracht hij ''The Pretender'' uit, het album waarmee hij zou doorbreken bij het grote publiek.
Regel 35 ⟶ 34:
De daaropvolgende vier jaar werd het stil rond Browne. Wel zette hij zich in voor enkele goede doelen, en liep zijn relatie met actrice [[Daryl Hannah]] stuk. In 1993 keerde hij weer terug met het meer persoonlijke album ''I'm Alive'', dat weliswaar geen hits bevatte, maar lovende kritieken kreeg en ook goed verkocht. Zijn volgende albums, ''Looking East'' (1996) en ''The Naked Right Home'' (2002), konden dit succes niet voortzetten.
 
In 2004 werd Jackson Browne opgenomen in de [[Rock and Roll Hall of Fame]]. Ook nam hij in oktober 2004 deel aan de tournee [[Vote for Change]]-tournee, waarmee hij samen met andere muzikanten probeerde mensen te bewegen niet voor [[George W. Bush]] te stemmen tijdens de presidentsverkiezingen. In 2005 bracht hij het akoestische album ''Solo Acoustic - Vol. 1'' uit, waarop live-nummers te horen waren. Het album was het eerste album dat uitkwam op zijn eigen label [[Inside Recordings]].
 
In 2008 werkten hij en andere bekende artiesten aan het album [[Songs for Tibet]], een steunbetuiging aan [[Tibet (gebied)|Tibet]] en [[dalai lama]] [[Tenzin Gyatso (dalai lama)|Tenzin Gyatso]]. Songs for Tibet verscheen tegelijkertijd met de [[Olympische Zomerspelen 2008]] in de [[Volksrepubliek China]] waarvan de opening op [[8 augustus]] plaatsvond: het album werd namelijk op [[5 augustus]] uitgebracht via [[iTunes]] en vanaf [[12 augustus]] via muziekwinkels overal ter wereld.