De Nieuwe Gids (Nederland): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Robert Prummel (overleg | bijdragen)
→‎Geschiedenis: Anders krijgen we straks een weesartikel
uittocht redacteuren nav overname door Haighton
Regel 20:
Na het vertrek van de andere redacteuren ging Willem Kloos door met ''De Nieuwe Gids'' tot zijn dood in 1938. Daarna bestond het blad nog tot 1943, midden in de [[Nederland in de Tweede Wereldoorlog|Tweede Wereldoorlog]]. Met het oorspronkelijke tijdschrift had het weinig meer te maken. In de loop der jaren liet Kloos de leiding steeds meer over aan zijn vrouw [[Jeanne Reyneke van Stuwe]], die van 1900 tot 1908 in de redactie zat en daarna vaste medewerker bleef. Hoewel zij dertig jaar lang officieel geen deel uitmaakte van de redactie, oefende zij achter de schermen grote invloed uit. Zij liet dat in 1929 ondubbelzinnig merken in een ondoordachte publicatie in ''De Nieuwe Gids''. Het blad publiceerde talloze besprekingen van [[roman (literatuur)|romans]] (vooral van vrouwelijke auteurs) en [[jeugdliteratuur|kinderboeken]] van haar hand.
 
Na Kloos' dood in 1938 leidde zij de redactie samen met de nieuwe eigenaar, de rijke, Duitsgezinde en [[antisemitisme|antisemitische]] publicist [[Alfred Haighton]]. Hij was sinds 1915 bij het blad betrokken en had er al eerder geld in gestoken. Tien dagen na Kloos' dood kocht hij ''De Nieuwe Gids'' voor 5650 [[Nederlandse gulden|gulden]]. Hierdoor kwam het toch al noodlijdende tijdschrift in [[nationaalsocialisme|nationaalsocialistisch]] vaarwater. ToenEen Haightongroot inaantal 1943bijdragende stierf,auteurs wasliet naar aanleiding daarvan weten, dat zij niet langer aan het definitieveblad eindewilden meerwerken, “daar zij van ''Dedeze wijzigingen, een belangrijken fascistischen invloed in de leiding van „De Nieuwe Gids''" verwachten. ErHet warenbetrof toenonder nogmeer 98[[Augusta abonneesPeaux]], overgebleven[[Joannes Reddingius]], [[P.H. Ritter jr.]], [[Benno Stokvis]], [[Nico van Suchtelen]], [[J.D. Bierens de Haan]], [[Maurits Dekker]], [[Samuel Goudsmit]], en [[Willem de Mérode]].<ref>De Sumatra Post, 12-8-1938</ref>
 
Toen Haighton in 1943 stierf, was dat het definitieve einde van ''De Nieuwe Gids''. Er waren toen nog 98 abonnees overgebleven.
 
==Literatuur==
*Bernt Luger, [[Kees Nieuwenhuijzen]], [[Harry G.M. Prick]] (samenst.): ''De beweging van Tachtig'', Schrijvers prentenboek 22, Amsterdam 1982.
*Hidde R. J. van der Veen, 'Eenheid en verscheidenheid; De Nieuwe Gids 1885-1894', in: ''[[Bzzlletin]]'' 129, oktober 1985, p. 3-8.
 
{{Appendix|2=
{{References}}
}}
 
[[Categorie:Nederlands tijdschrift|Nieuwe Gids]]