Jozef Cardijn: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
uitbreiding |
k Link naar doorverwijspagina gerepareerd (VNV naar Vlaamsch Nationaal Verbond), met behulp van pop-ups |
||
Regel 24:
In 1912 werd hij benoemd tot [[onderpastoor]] aan de [[Onze-Lieve-Vrouwekerk (Laken)|Onze-Lieve-Vrouweparochie]] van [[Laken (België)|Laken]], en in 1915 werd hij tevens benoemd tot directeur van de "sociale werken" in Brussel. Als zodanig was hij in 1924 de oprichter van een [[Vlaanderen|Vlaamse]] landsbond onder de naam Kristene Arbeidersjeugd, naast de [[Jeunesse ouvrière Chrétienne|JOC]]. Door de pauselijke [[encycliek]] [[Rerum Novarum]] uit [[1891]], door zijn bewondering voor priester [[Pieter Daens|Daens]] en door zijn contacten met arbeidersbewegingen in binnen- en buitenland geraakte hij bewogen om ook iets voor de Belgische (jonge) arbeiders te doen.
Na een onderhoud met [[Paus Pius XI]] in [[1925]] werd zijn beweging als ''katholieke actie voor de arbeidersjeugd'' officieel erkend, en werd hij er de eerste [[Proost (ambt)|proost]] van. In [[1930-1939|de jaren dertig]] keurde hij het [[rexisme]], het [[communisme]] en het [[socialisme]] af. Hij lag aan de basis van de kerstbrief die de Belgische bisschoppen in 1936 aan de gelovigen richtten, waarbij het rexisme en het [[Vlaamsch Nationaal Verbond|VNV]] werden veroordeeld, en waardoor een samenwerking tussen het VNV en de [[Katholieke Vlaamse Volkspartij|KVV]] werd opgeblazen.
In 1940 telden de vier takken van de christelijke arbeidersjeugd (KAJ, VKAJ, JOC en JOCF) al 148 [[Propaganda (communicatie)|propagandisten]] en 34 bedienden, goed voor 66.000 aangesloten jongeren.
| |||