Nederlands rechtspersonenrecht: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
redactie
kenmerk: de > het
Regel 99:
In titel 7, [[Juridische fusie|fusie]] en [[Splitsing (recht)|splitsing]], wordt de juridische fusie en de juridische splitsing behandeld. Op grond van deze wettelijke bepalingen is het mogelijk om rechtspersonen juridisch met elkaar te laten fuseren of te splitsen. Deze juridische fusie en juridische splitsing moet niet verward worden met de aandelenfusie, bedrijfsfusie of het omzetten van een rechtspersoon in een andere [[rechtsvorm]].
 
Er zijn verschillende manieren om bedrijven samen te voegen. Dit kan door middel van [[aandelenoverdracht]], bedrijfsfusie, overdracht van [[activa]]/[[passiva]] etc. Via deze vormen van samenvoegen kunnen organisatorische of feitelijke verbanden tussen ondernemingen in ruime zin worden bewerkstelligd. De [[juridische fusie]] kent haar eigen kenmerken, waarvan dehet belangrijkste is dat daarmee het hele [[vermogen (economie)|vermogen]] van een [[rechtspersoon]] (zowel de rechten als de verplichtingen) zonder verdere leveringshandelingen kunnen overgaan naar een andere rechtspersoon. Het grote voordeel van juridische fusie is dan ook dat met een procedure met als eindstap een [[notariële akte]] complexe vermogens met rechten en verplichtingen zonder medewerking van derden in een keer kunnen overgaan op een ander. Men kan zich voorstellen dat dit een bruikbaar instrument is bij rechtspersonen die bijvoorbeeld tienduizenden contracten met afnemers (consumenten) hebben. Het zou ondoenlijk zijn om iedere [[consument]] toestemming te vragen voor een overdracht van deze rechtsverhouding. Met juridische fusie kan dit eenvoudig plaatsvinden.
 
Het uitgangspunt is dat rechtspersonen met dezelfde rechtsvorm met elkaar kunnen fuseren. De B.V. wordt daarbij als dezelfde rechtsvorm als de N.V. gezien. De wet zet uiteen welke rechtspersoon met welke rechtspersonen kunnen fuseren.