Edict van Nantes: verschil tussen versies

Het edict zorgde inderdaad voor de gewenste vrede voor een paar decennia, totdat [[Kardinaal de Richelieu|Richelieu]] de hugenoten in 1629 een aantal rechten weer ontnam (Edict of Vrede van Alais ontnam hun 38 forten). De hugenoten waren erg impopulair <ref name="Jean-Christian Petitfils 2005">Jean-Christian Petitfils, ''Louis XVI'', Perrin, 2005, Tempus 2010</ref>,historisch betrokken bij opstanden, het onderwerp van samenzweringstheorieën, en de druk op de koning om eens en voor altijd komaf te maken met de R.P.R. (Religion Prétendue Réformée - de Zogenaamd Hervormde Religie) was groot<ref name="Jean-Christian Petitfils 2005"/>. De hugenoten waren evenmin tolerant als de katholieken<ref name="Jean Sévillia">Jean Sévillia, ''Historiquement correct'', hoofdstuk ''L'Edit de Nantes.</ref>: de publieke opinie was ontdaan door de discriminatie van katholieken in de Verenigde Provinciën{{Bron?||2014|04|27}}, door de Engelse [[Test Act]] van 1678, die katholieken uitsloot van ambten (2000 weigeraars werden gevangengezet{{Bron?||2014|04|27}}), of zelfs in de [[Provincies van Frankrijk|Languedoc]], sommigr kantons van [[Normandië]], of [[Poitou]] waar de calvinisten, op sommige plaatsen in de meerderheid, de katholieken verdrukten{{Bron?||2014|04|27}}<ref name="Jean Sévillia"/>. [[Lodewijk XIV van Frankrijk|Lodewijk XIV]], die met de vorderende jaren steeds devoter katholiek werd, gaf uiteindelijk toe aan de druk, en trok het edict in 1685, mede op aandringen van zijn biechtvader [[François d'Aix de La Chaise]], definitief in, waarop 50 000 hugenoten vluchtten naar Nederland, Engeland en de [[Kanaaleilanden]]. De herroeping van het Edict van Nantes in oktober [[1685]] heet formeel het [[Edict van Fontainebleau]].