Reimond Tollenaere: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 5:
| volledige naam = Reimond Tollenaere
| geboren = [[Oostakker]], [[29 juni]] [[1909]]
| overleden = [[
| regio = {{BE-vlag|Vlaanderen}}
| land = {{BE}}
Regel 33:
| portaal2 =
}}
'''Reimond Tollenaere''' ([[Oostakker]], [[29 juni]] [[1909]] - [[
== Levensloop ==
Tollenaere was de zoon van een [[aannemer]] en wilde aanvankelijk na zijn [[secundair onderwijs|middelbare studies]], gevolgd in het Sint-Lievenscollege in Gent, in het college van Ieper, en aan het [[Klein Seminarie Roeselare|Klein Seminarie]]
In 1931-32 bracht hij enige tijd als beursstudent door in Duitsland en kwam er in contact met de ideeên van het nationaal-socialisme die hij grotendeels overnam.
Hij trouwde met Hilda Saeys uit Roeselare en ze kregen verschillende kinderen. Hij werd de schoonbroer van [[Hendrik Demoen]], die tijdens de oorlog VNV-burgemeester van Roeselare werd.
==VNV==
In 1933, nog student, werd Tollenaere algemeen [[propagandaleider]] van het pas opgerichte [[Vlaams Nationaal Verbond]] (VNV).
Hij vestigde zich in Roeselare waar hij arrondissementsleider werd. In 1936 werd hij met de steun van de politieke familie De Lille, verkozen tot kamerlid voor het [[Vlaams Nationaal Verbond]] in het [[Kiesarrondissement Roeselare-Tielt|arrondissement Roeselare-Tielt]] ([[West-Vlaanderen]]). In 1938 werd hij ook verkozen tot gemeenteraadslid van Roeselare. Kort na de [[België in de Tweede Wereldoorlog|Duitse inval]] in België op [[Fall Gelb|10 mei 1940]] werd Tollenaere samen met andere Vlaams-Nationalisten gearresteerd en naar [[Frankrijk]] [[deportatie|gedeporteerd]] waar hij enkele weken gevangen werd gehouden. Op 21 juni werd hij bevrijd en keerde hij naar België terug waar hij zich al spoedig ontpopte als een van de drijvende krachten achter de [[collaboratie]]politiek van het VNV. Als overtuigd [[Grootneerlandisme|Groot-Nederlander]] was Tollenaere tegen de [[Belgische staat]]. Hij sprak zich uit voor het [[Nationaalsocialisme]] maar was - in tegenstelling tot de concurrerende collaboratiebeweging [[Deutsch-Vlämische Arbeitsgemeinschaft|DeVlag]] van [[Jef van de Wiele]] - geen voorstander van de aansluiting van [[Vlaanderen]] bij [[Nazi-Duitsland|Duitsland]]. ==Waffen SS==
Hij werd de eerste [[commandant-generaal]] van de [[Dietse Militie]]/[[Zwarte Brigade]], de militie van het VNV. Na de Duitse inval in de [[Sovjet-Unie]] in juni 1941 zette Tollenaere zich actief in bij de werving van Vlaamse vrijwilligers voor het [[Oostfront (Tweede Wereldoorlog)|oostfront]]. Zelf vertrok hij op 6 augustus 1941 als ''[[Untersturmführer]]'' (onderluitenant) bij het [[Vlaams Legioen]] ([[Waffen-SS]]) met een groep vrijwilligers naar het oostfront
Hij De dood van Tollenaere was voor VNV-leider [[Staf de Clercq]] - die Tollenaere als zijn opvolger zag - een zware slag. De Clercq zou eveneens in 1942 overlijden. ==Na de oorlog==
Ook nu nog beschouwen een aantal [[rechts (politiek)|rechtse]] Vlaams-nationalisten Tollenaere als een held, terwijl hij voor anderen een extreem nazicollaborateur was. Hoe dan ook had Tollenaere - in tegenstelling tot de meeste andere leidinggevende collaborateurs - de moed om zijn leven te offeren voor zijn ideaal.
Alhoewel Tollenaere een overtuigd nationaal-socialist was, In zijn boek ''L'évolution du sentiment publique en Belgique sous l'occupation allemande'' (1945) schreef de latere [[Lijst van voorzitters van de Senaat (België)|senaatsvoorzitter]] [[Paul Struye]]: "Tollenaere heeft volkomen onbaatzuchtig gehandeld en men kan zich neerbuigen voor de moed van zijn daad, terwijl men toch streng veroordeelt wat men zijn dwaling moet noemen".
== Trivia ==
* Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd in Roeselare de naam van het toenmalige Wapenplein (thans Polenplein, naar de bevrijders van 1944) in Raymond Tollenaereplein veranderd
==
* G. STUYCK, ''Zoo leefde, streed en viel dr. R. Tollenaere, 1943.
*{{Aut|[[Pieter Jan Verstraete]]}}. Reimond Tollenaere: biografie (1996)▼
* Arthur DE BRUYNE, ''Trouw'', 1973.
* Toon VAN OVERSTRAETEN, ''Reimond Tollenaere'', in: Twintig eeuwen Vlaanderen, 1976.
* Johan ANTHIERENS, ''Hilda Saeys, veertig jaar later'', in: Knack, Cultuurkrant, 21 mei 1980.
* Bruno DE WEVER, ''Reimond Tollenaere sneuvelt'', in: De Oorlogskranten. Deel 19. De winter van 1941-1949, Brussel, 1993.
* Bruno DE WEVER, ''Greep naar de macht. Vlaams-nationalisme en Nieuwe Orde. Het VNV 1933-1944, Tielt, 1994.
* Pieter-Jan VERSTRAETE, ''Reimond Tollenaere'', in: Nieuwe encyclopedie van de Vlaamse Beweging, Tielt, 1998.
==Externe link==
* [http://www.odis.be/pls/odis/opacuvw.toon_uvw?CHK=PS_8266&p_modus=O&P_DOC_TYPE_ID=HTM&refresh=undefined Fiche van Reimond Tollenaere op Odis]
{{Appendix}}
Regel 60 ⟶ 85:
[[Categorie:Belgisch volksvertegenwoordiger]]
[[Categorie:VNV-politicus]]
[[Categorie:Belgisch advocaat]]
|