Bob Goudzwaard: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
k Robot-geholpen doorverwijzing: EVP |
||
Regel 1:
'''Bob Goudzwaard''' ([[Delft]], [[4 maart]] [[1934]]) is een [[Nederland]]se [[economie|econoom]] en emeritus hoogleraar van de [[Vrije Universiteit van Amsterdam]], die belangrijke inhoudelijke bijdragen heeft geleverd aan christelijk-sociale bewegingen in de [[Anti-Revolutionaire Partij|ARP]], het [[CDA]] en de [[Evangelische Volkspartij|EVP]].
Goudzwaard was medewerker van het wetenschappelijk instituut van de [[Antirevolutionaire Partij]] (ARP) van 1959 tot 1965. Tot 1967 ondersteunde hij de ARP-fractie in de [[Tweede Kamer]]; van 1967 tot 1971 was hij zelf Kamerlid.
Regel 5:
Goudzwaard droeg in aanvang sterk bij aan de totstandkoming van het CDA, dat in 1975 officieel werd opgericht. Hij was lid van de ''Groep van Achttien'' die de grondslag legde voor het CDA, en schreef mee aan het eerste verkiezingsprogramma ''Niet bij brood alleen''. Toen het [[kabinet-Van Agt/Wiegel]] in 1977 tot stand kwam raakte Goudzwaard teleurgesteld over de rechtse koers van de nieuwe samenwerkingspartij, en zegde in 1980 zijn lidmaatschap op. "Niet Bij Brood Alleen" (NBBA) werd de naam van een groep mensen die zich inzetten voor een sociale wending van het CDA.
Goudzwaard werd de ideoloog van de progressief-christelijke partij [[Evangelische Volkspartij|EVP]], al was hij geen lid van de partij. Hij is de architect van de '[[economie van het genoeg]]', waarin hij voor de stop van de economische groei pleitte ten behoeve van armen en de Derde Wereld. Hij keerde zich tegen de gedachte dat er economische groei nodig is voor de verbetering van het milieu.
Hij is bekend geworden door zijn pleidooi voor de 'economie van het genoeg', naar aanleiding van het boek 'Genoeg van te veel - genoeg van te weinig' (1986), dat hij schreef met [[Harry de Lange]]. De auteurs zeggen dat de huidige economie in ecologisch en sociaal opzicht niet duurzaam is. Ze zeggen ook dat het onverbiddelijk vasthouden aan het groeimodel de onduurzaamheid alleen maar groter maakt.
| |||