Jan Pieter Heije: verschil tussen versies

Heije had zitting in vele landelijke besturen en kon zich in die sleutelposities inzetten voor de [[cultuur|culturele]] verheffing van Nederland. Van 1842 tot zijn dood in 1876 was hij lid van het hoofdbestuur van de [[Maatschappij tot Bevordering der Toonkunst]]. Het was vooral zijn verdienste dat de ''Collectio operum musicorum Batavorum saeculorum'' (een grote verzameling oude vocale muziek) in 1844 - 1859 door de Maatschappij werd gepubliceerd. Hij was ook hoofdbestuurslid van zowel de [[Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst|Maatschappij tot Bevordering der Geneeskunst]] als de [[Maatschappij tot Nut van 't Algemeen]]. In 1864 richtte hij de Koraalvereniging op, die al na een paar maanden veranderd werd in een algemene [[koor (zang)|koorvereniging]]. In 1868 richtte hij de [[Vereniging voor Nederlandsche Muziekgeschiedenis]] op.

 

Hij heeft zelf ook bijgedragen aan vele liederen. Hij trachtte daarbij een brede laag van het volk te bereiken. Zo schreef hij de teksten voor vele kinderliederen, waarvan een aantal ook nu nog bekend is. Voorbeelden hiervan zijn ''Er zaten zeven kikkertjes al in een boerensloot'', ''[[s:De kleinste|In het groene dal, in het stille dal]]'', ''[[s:Zie de maan schijnt door de bomen|Zie de maan schijnt door de bomen]]'', ''Een karretje op den zandweg reed'' en ''[[s:Zilvervloot|De Zilvervloot]]'' (over [[Piet Hein (zeevaarder)|Piet Hein]]), die ook door de aansprekende muziek van de arts-musicus [[Joannes Josephus Viotta|J.J. Viotta]] populair zijn gebleven tot op de dag van vandaag. Ook de vooraanstaande [[componist]] [[Johannes Verhulst]] heeft - met meer artistieke ambitie dan Viotta - veel gedichten van Heije getoonzet, waarbij zijn technisch veeleisende melodieën in spanning komen te staan met de eenvoudige teksten van Heije. Bij de toonzettingen van Viotta vormt de eenvoudige melodie meer een eenheid met de tekst.