Alec Bennett: verschil tussen versies

In 1921 ging hij weer naar het Verenigd Koninkrijk om testrijder en [[fabriekscoureur]] te worden bij [[Sunbeam (motorfiets)|Sunbeam]]. Al in zijn eerste jaar ging hij vanaf de vierde ronde aan de leiding van de [[Senior TT]] (500 cc). Dat was een opmerkelijke prestatie want Britse rijders waren daar enorm in het voordeel omdat ze de 60  km lange [[Snaefell Mountain Course]] op hun duimpje kenden, terwijl het voor Bennett nieuw was. Tijdens de race kreeg hij mechanische pech, en zakte daardoor uiteindelijk terug naar de vierde plaats. In 1922 won hij de race met zeven minuten voorsprong op [[Walter Brandish]] met een [[Triumph (motorfiets)|Triumph]]. Het was de laatste overwinning op Man met een [[zijklepmotor]]. Bennett won in dat jaar ook nog de [[Grand Prix-wegrace van Frankrijk|Grand Prix van Frankrijk]] in [[Straatsburg]].

Bennett stond bekend als een beheerste rijder, die zijn machines spaarde. Dat moest hij als privérijder ook wel. Het bleek weer in de Junior TT van 1928, toen hij vrij rustig begon, maar uiteindelijk toch weer won met zijn Velocette. In 1929 startte hij alleen nog in de TT, in de Junior met een Velocette en in de Senior met een Sunbeam. In de Senior werd hij tweede en in de Junior derde.