Versie van 7 okt 2014 00:35 bewerken RonaldB (overleg \| bijdragen) Misbruikfilterredacteuren, moderatoren 370.533 bewerkingen -/- onzinnig kopje ← Oudere bewerking		Versie van 7 okt 2014 00:36 bewerken ongedaan maken RonaldB (overleg \| bijdragen) Misbruikfilterredacteuren, moderatoren 370.533 bewerkingen fix Nieuwere bewerking →
Regel 1: [[Bestand:Differential scanning calorimeter.jpg\|thumb\|Differentiecalorimeter]] '''Dynamische differentiecalorimetrie''', afkorting '''DDC''' is een meettechniek om warmtestromen van en naar een [[Steekproef\|monster]] (typisch 5 tot 20 mg) te meten. Daarbij laat men het proefmonster én een referentie samen (vandaar 'differential') een nauwkeurig vastgesteld temperatuurverloop doorlopen. Men kan het bijvoorbeeld met 2 graden per minuut laten opwarmen, maar ook ingewikkelder temperatuurprofielen zijn mogelijk. In de eenvoudigste vorm levert deze meting een grafiek op, waarin de [[warmtecapaciteit]] van het monster is uitgezet tegen de [[temperatuur]]. De warmtecapaciteit kan ook worden omgerekend naar de [[soortelijke warmte]] van de onderzochte stof. Daarbij laat men het proefmonster én een referentie samen (vandaar 'differential') een nauwkeurig vastgesteld temperatuurverloop doorlopen. Men kan het bijvoorbeeld met 2 graden per minuut laten opwarmen, maar ook ingewikkelder temperatuurprofielen zijn mogelijk. In de eenvoudigste vorm levert deze meting een grafiek op, waarin de [[warmtecapaciteit]] van het monster is uitgezet tegen de [[temperatuur]]. De warmtecapaciteit kan ook worden omgerekend naar de [[soortelijke warmte]] van de onderzochte stof. De praktische uitvoering van dit meetprincipe kan op twee fundamenteel verschillende manieren:

Dynamische differentiecalorimetrie: verschil tussen versies