Tristan und Isolde (opera): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →Externe links: status artikel loopt nu via Wikidata |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 31:
In een brief aan [[Franz Liszt]], [[16 december]] [[1854]], maakte Wagner melding van zijn voornemen de ''Tristan'' te gaan schrijven: <blockquote>"Omdat ik in mijn leven nooit echt het geluk van de liefde ervaren heb, wil ik een gedenkteken oprichten voor deze mooiste aller dromen, een werk waarin deze liefde volledig tot uitdrukking komen kan: ik heb in mijn hoofd een ''Tristan en Isolde'' ontworpen, een eenvoudige, maar volbloedige muzikale weergave; met de 'zwarte vlag' die op het einde waait, zal ik mij dan toedekken om — te sterven. —".<ref>[http://ia301512.us.archive.org/1/items/briefwechselzwis02wagn/briefwechselzwis02wagn.pdf ''Briefwechsel zwischen Wagner und Liszt, vom Jahre 1854 bis 1861'' (deel II), p. 45-46]</ref></blockquote> In dezelfde brief refereerde hij ook aan Schopenhauer, wiens hoofdgedachte volgens Wagner "de uiteindelijke ontkenning van de wil tot leven" is.
Tegen het einde van 1854 had Wagner een ontwerp klaar van een opera in drie aktes met als thema het ''[[Tristan en Isolde (legende)|Tristan]]''-verhaal, gebaseerd op [[Gottfried von Strassburg]]s vertelling, maar het was pas in augustus [[1857]], dat Wagner zijn werk aan de [[Siegfried (opera)|Siegfried]] terzijde legde en hij zich met volle aandacht aan de ''Tristan'' ging wijden. Op 20 augustus begon hij met het schrijven van het [[libretto]]; het kwam gereed op 18 september.<ref>''Richard Wagner. Leben - Werk - Wirkung'', Hermes Handlexikon, Econ Taschenbuch Verlag, 1983</ref> Wagner en zijn vrouw Minna woonden in de directe nabijheid van de villa van Wesendonck, die ze onderdak had verleend. Hier, tijdens zijn werk aan de ''Tristan und Isolde'', was Mathilde Wesendonck Wagners muze. Of de relatie meer dan alleen [[Platonische liefde|platonisch]] was is onbekend. Op een avond in september van dat jaar las Wagner zijn gereedgekomen libretto voor aan een publiek, waaronder zijn vrouw Minna, Mathilde Wesendonck, en zijn toekomstige minnares en vrouw [[Cosima Wagner|Cosima von Bülow]].
Wagner begon zijn compositioneel ontwerp van de eerste akte in oktober 1857. In november zette hij vijf gedichten van Mathilde op muziek, tegenwoordig bekend als de ''[[Wesendonck-Lieder]]''. Dit was voor Wagner een ongebruikelijke stap; hij gebruikte bijna nooit libretti die hij niet zelf geschreven had. Twee van deze liederen werden door Wagner aangemerkt als studies voor ''Tristan und Isolde'': ''Träume'' gebruikt een motief dat het liefdesduet vormt van de 2e akte van de ''Tristan'', terwijl het thema van ''Im Treibhaus'' later de prelude van de 3e akte zou worden.<ref>Millington, Barry (Ed.) (1992) ''ibidem'' p. 318.</ref>
| |||