FM-synthese: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robot Erbij: fi:FM-synteesi Anders: en:Frequency modulation synthesis |
k Robot-geholpen doorverwijzing: Chip |
||
Regel 5:
Als de frequenties van de carrier en de modulator zich volgens gehele getallen verhouden dan ontstaat er een [[harmonische#signaalanalyse|harmonische]] klank. Is deze verhouding geen heel getal dan ontstaat een [[harmonische#signaalanalyse|disharmonische]] klank, iets dat vooral dienstbaar kan zijn voor het synthetiseren van kerkklokken, metaalgeluiden en percussieve geluiden. Bij FM wordt doorgaans alleen van [[Oscillator (elektronica)|sinusoscillatoren]] gebruik gemaakt. Het aantal beschikbare oscillatoren kan op verschillende manieren gecombineerd worden, zodat een al gemoduleerd signaal weer als modulatiebron voor een andere oscillator kan dienen. De verschillende combinaties werden door Yamaha, de uitvinder van de FM-synthese, 'algoritmes' genoemd.
Een beroemde [[synthesizer]] die gebaseerd is op deze techniek is de [[Yamaha Corporation|Yamaha]] [[DX7]]. De DX7 had zes oscillatoren per noot (deze worden ''operators'' genoemd) en een stuk of veertig algoritmes. De eerste geluidskaarten van het type 'Soundblaster' hadden ook een FM synthese[[geïntegreerde schakeling|chip]] aan boord, de [[YM-OPx#YM3812|OPL2]], deze had echter maar twee oscillatoren en klonk hierdoor 'synthetisch'.
Zie ook: [[ringmodulatie]]
| |||