Failsafe: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
Met de Engelse term '''fail-safe''' (ook de spelling ''fail safe'' en het vernederlandste ''failsafe'', de afkorting ''FS'' en ''faalveilig'' worden gebruikt) wordt gewoonlijk van een systeem (bijvoorbeeld een remsysteem van een auto, of een medischemedisch apparaat) aangegeven dat falen ervan, in principe, geen voor de mens gevaarlijke situatie oplevert.
Hoewel de kans kleiner is als wordt voldaan aan relevante betrouwbaarheids-, kwaliteits- en onderhoudseisen, kan nooit worden uitgesloten dat onderdelen van een systeem geheel of gedeeltelijk hun functie verliezen. De lucht- en ruimtevaartautoriteiten in de VS en Europa, bijvoorbeeld, moeten erhier rekening mee houden. Zij eisen dat wanneer een onderdeel (of samenstel van onderdelen) faalt dit geen direct gevaar voor inzittenden en omgeving zal opleveren. Het systeem moet ''fail-safe'' zijn (1). Zo moeten verkeersvliegtuigen in staat zijn veilig aan de grond te komen als er onverhoopt iets mis zou zijn in, bijvoorbeeld, het besturingssysteem.
Ook aan mechanische constructies, zoals (delen van) romp of vleugel van een vliegtuig, worden soms FS-eisen gesteld (2). Als een onderdeel dat een niet verwaarloosbaar deel van de totale belasting moet opnemen, bezwijkt, mag de rest van de constructie, in de periode voor reparatie, de integriteit niet verliezen.