Contemplatie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Griekse herkomst uitgelegd zonder bronnen. En dat is een probleem, omdat templein niet makkelijk is terug te vinden. Wellicht τέμνω als mogelijk herkomst? |
lf/red.; "becontempleren" is geen Standaardnederlands |
||
Regel 4:
Meestal gebruikt men de term contemplatie specifiek bij de [[kloosterorde|kloosterorden]] die een beschouwend oftewel contemplatief leven leiden, met name onder een [[kloosterregel]] als de [[Regula Benedicti|Regel van Benedictus]], die gebed, studie en stilte tot het hart van het monastieke leven maakt. De leden van deze orden verlaten hun [[klooster (gebouw)|klooster]] of [[abdij]] niet (''stabilitas loci'') en houden zich aan een strakke vorm van [[clausuur]].
Hoewel contemplatie en meditatie nauw aan elkaar verwant zijn, is er een verschil: bij meditatie wordt vaak een onderwerp, iets of iemand in het midden van de aandacht geplaatst (objectgerichte meditatie), bij contemplatie probeert men zich meer ontvankelijk op te stellen en te verblijven bij het voorwerp van contemplatie om zich hierdoor te laten doordringen. Zo kan de verhouding subject-object worden omgezet in een verhouding tussen twee subjecten. Als voorwerp of liever onderwerp van contemplatie kan men bijvoorbeeld [[God (monotheïsme)|God]], [[Jezus (traditioneel-christelijk benaderd)|Jezus]], een
Contemplatie kan objectgericht zijn, maar ze veronderstelt een zekere mate van passiviteit en afhankelijkheid van het Ook bij andere kloosterorden spelen vormen van contemplatie een rol. Met name de [[dominicanen]] beschouwen contemplatie als een wezenlijk element in hun bestaan. Voor hen is contemplatie de voorwaarde voor actie, sterker nog, de vruchten van contemplatie moet men aan anderen bekendmaken, in navolging van een uitspraak van [[Thomas van Aquino]], ''contemplari et contemplata aliis tradere'', "contempleren en het gecontempleerde aan anderen overdragen".
| |||