Maurits Binger: verschil tussen versies

| onderschrift = M.H. Binger

Binger werd geboren in een voorname familie, dit kwam door de steendrukkerij ''Emrik & Binger'' die al drie generaties in de familie zat en over heel Europa een gevestigd en voornaam bedrijf was. Binger maakte voornamelijk foto-filmopnamen van feesten en andere bijeenkomsten als hobbyliefhebberij, totdat hij in [[1912]] [[Filmfabriek Hollandia]] oprichtte in Haarlem en vervolgens een gedeelte van zijn vermogen stopte in het maken van films. In [[1913]] maakte hij ''[[De Levende Ladder]]'', die als eerste Nederlandse langspeelfilm (circa 50 tot 70 minuten) de geschiedenis inging, wat echter nog valt te betwijfelen. Hij gebruikte meestal een vaste kern van acteurs en actrices die hun sporen hadden verdiend in theater of toneel. [[Annie Bos]] was zijn voornaamste coryfee. Tussen 1912 en 1922 leverde hij 80 procent van alle Nederlandse films die uitkwamen. Binger had vele kennissen en vrienden bij wie hij vaak op locatie kon filmen zoals in villa's en achtertuinen. Hij had ook een goede vriend werken bij de ''[[Opregte Haarlemsche Courant]]'' genaamd ''[[Adriaan Willem Gerrit van Riemsdijk]]'' die filmscenario's voor hem schreef. Zelf schreef Binger onder de naam ''M. Habee'' ook aan scenario's. [[1918]] zou het succesvolste en drukste jaar van Binger en zijn fabriek zijn geweest. Vooral de trilogie producties ''Oorlog en Vrede'' en het tussendoor gemaakte [[Op hoop van zegen (1918)]] werden goed ontvangen bij het Nederlands publiek.