David Platt: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Diamantino (overleg | bijdragen)
Diamantino (overleg | bijdragen)
Regel 26:
David Platt werd opgeleid bij de jeugd van [[Manchester United]] maar kreeg geen kans in het eerste elftal. Hij kon in januari 1985 met een vrije transfer naar [[Crewe Alexandra]] waar hij zichzelf opwierp als een sterke en vlot scorende middenvelder. Verscheidene clubs toonden interesse in hem, maar het was [[Aston Villa]] dat de speler voor £200000 aankocht in februari 1988.
 
Na een korte aanpassing aan het voetbal op het hoogste niveau wist de speler twee sterke seizoenen op het hoogste niveau te spelen. Hij werd hiervoor in 1989 beloond door [[Bobby Robson]] die hem voor de eerste keer opstelde in een wedstrijd van de Engelse nationale ploeg. Dit was in een vriendschappelijke wedstrijd tegen [[Italië]] (0-0) op woensdag [[15 november]] [[1989]], toen hij na 78 minuten inviel voor [[Peter Beardsley]]. Andere debutanten in dat duel waren [[Dave Beasant]] (Chelsea), [[Nigel Winterburn]] (Arsenal) en [[Mike Phelan]] (Manchester United).
 
Platt werd ook geselecteerd voor het [[Wereldkampioenschap voetbal 1990|Wereldkampioenschap]] in 1990 in Italië. Hij begon de meeste wedstrijden dan wel op de bank, hij wist drie goals te scoren: tegen [[België]] (tweede ronde), [[Kameroen]] (kwartfinale) en Italië (wedstrijd voor de derde plaats). Vooral zijn doelpunt tegen België in de 120e minuut was legendarisch. De Rode Duivels waren veel sterker dan de Engelsen. Veel Belgen hebben nog steeds slechte herinneringen als ze de naam van David Platt horen vallen.