Recente geschiedenis van het Midden-Oosten: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Versie 40152355 van 86.93.159.192 (overleg) ongedaan gemaakt.
HanhilBot (overleg | bijdragen)
Regel 84:
De Balfour-verklaring had een grote stroom nieuwe joodse immigranten tot gevolg en daarmee namen ook de spanningen tussen de nieuwe immigranten en de Arabieren toe. Zo braken er in [[1919]] gevechten uit in [[Galilea (streek)|Galilea]] en in [[1920]] bereikten de [[Nebi Musa-pogrom|onlusten]] [[Jeruzalem]]. In reactie benoemden de Britse machthebbers een burgerregering in plaats van een militaire regering onder leiding van Sir [[Herbert Samuel]].
 
De rellen bleven echter doorgaan. Zo braken in [[1921]] [[Onlusten in Jaffa|onlusten uit in Jaffa]] waarbij zo’n 200 [[joden|joodse]] en 120 Arabische doden en gewonden vielen. Toen in [[1929]] opnieuw grootschalige onlusten uitbraken (onder meer tijdens het [[Bloedbad van Hebron (1929)|Bloedbad van Hebron]]), waarbij 500 slachtoffers vielen, stelde de Britse regering een onderzoekscommissie in. De conclusie van deze commissie was dat de gevechten met name voortkwamen uit een gevoel van onmacht aan de zijde van de Arabieren over de grote instroom van joodse nieuwkomers. Zo waren er in [[1929]] ongeveer 156.000 joodse immigranten, bijna een verdubbeling ten opzichte van [[1914]].
 
De joodse immigranten bezaten zo’n 14 procent van het bebouwbare land en waren sterk op elkaar gericht. De toenemende spanning bereikte een voorlopig hoogtepunt met de [[Arabische opstand]] die begon in [[1936]] en in [[1939]] door ingrijpen van het Britse leger tot een einde kwam. Opnieuw stelden de Britten een onderzoekscommissie in. De conclusie was gelijk aan die van de vorige commissie, maar daarnaast stelde de commissie een immigratiequotum voor (het aantal joodse immigranten was in [[1939]] inmiddels opgelopen tot 400.000) en beval dat voorbereidingen dienden te worden getroffen tot het stichten van een [[Palestijnen|Palestijnse]] staat.