Neurondoctrine: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Paxfilosoof (overleg | bijdragen)
Paxfilosoof (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
{{wiu|Wel heel summier. Wikipedia is geen [[Wikipedia:Woordenboekdefinitie|woordenboek]].|2=2014|3=08|4=31}}
 
De '''neuron doctrineneurondoctrine''' is het principe dat [[zenuwcel]]len (neuronen) de elementaire bouwstenen zijn van de [[hersenen]].
Deze ontdekking werd gedaan door [[Santiago Ramón y Cajal]], toen hij de nieuwe kleurmethode van [[Camillo Golgi]] ([[golgikleuring]]) gebruikte om individuele neuronen te onderzoeken.<ref> [[Eric Kandel]] e.a., Principles of Neural Science (5th edition)</ref>
 
==Korte geschiedenis==
In de vroege 20e eeuw was de zoektocht naar de structuur van de neuronen en de bouwstenen van de hersenen heel erg belangrijk. Door de uitvinding van de [[Elektronenmicroscopie|elektronenmicroscoop]] in de helft van de 20e eeuw werd uiteindelijk bewijs gevonden voor de neuron doctrineneurondoctrine, en werd deze aanvaard in de wetenschappelijke gemeenschap.
 
==Elementen van de neuron doctrineneurondoctrine==
De neuron doctrineneurondoctrine is een voorbeeld van de samenloop van verschillende bewijzen van onafhankelijke en niet samenhangende bronnen die op deze manier zorgen voor sterke conclusies, in dit geval uit welke "bouwstenen" de hersenen bestaan. Deze bewijzen kwamen uit vijf experimentele onderzoekgebieden: [[anatomie]], [[fysiologie]], [[farmacologie]], [[embryologie]], en de [[psychologie]].
 
De [[anatomie]] was het belangrijkste deel in de ontdekking van het neuron doctrine principe. In de helft van de 20e eeuw (bij de uitvinding van de elektronen microscoop), werd definitief bewezen dat de hersenen uit deze neuronen bestaat.
Regel 15:
Deze ontdekking kwam van neuronen in weefsel cultuur te onderzoeken.
 
[[Fysiologisch]] onderzoek begon rond de 18e eeuw, toen [[Luigi Galvani]] had ontdekt dat spier en hersen cellen elektriciteit produceren.
Later onderzoek werd verricht door [[Johannes Müller]], [[Emil du Bois-Reymond]], en [[Herman von Helmholtz]]. Zij ontdekte de snelheid van conductie van elektrische activiteit van de [[axon]]. Zij toonden ook aan dat de elektrische activiteit van een neuron de bijliggende neuron een elektrische activiteit kan veroorzaken.
 
Onderzoek in de [[farmacologie]] door [[Claude Bernard]], [[Paul Ehrlich]], en [[John Langley]] demonstreerde dat stoffen niet op elke plek van de cel werken, maar alleen op de receptoren gelegen op membraan van de cel. Hierdoor werd ontdekt dat receptoren chemisch met elkaar communiceren met behulp van neurotransmitters.
 
De [[psychologische]] ontwikkeling, waardoor uiteindelijk de neuron doctrineneurondoctrine algemeen aanvaard werd is minder duidelijk.
Belangrijke wetenschappers die bijdrage hebben geleverd zijn: [[Franz Joseph Gall]], [[Baruch Spinoza]], [[Paul Pierre Broca]], [[Carl Wernicke]], en [[Hughlings Jackson]].
 
{{Appendix}}