Neurondoctrine: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 8:
==Elementen van de neuron doctrine==
De neuron doctrine is een voorbeeld van de samenloop van verschillende bewijzen van onafhankelijke en niet samenhangende bronnen die op deze manier zorgen voor sterke conclusies, in dit geval uit welke "bouwstenen" de hersenen bestaan. Deze bewijzen kwamen uit vijf experimentele onderzoekgebieden: [[anatomie]], [[fysiologie]], [[farmacologie]], [[embryologie]], en de [[psychologie]].
De [[anatomie]] was het belangrijkste deel in de ontdekking van het neuron doctrine principe. In de helft van de 20e eeuw (bij de uitvinding van de elektronen microscoop), werd definitief bewezen dat de hersenen uit deze neuronen bestaat.
In de [[embryologie]] werd in 1920 bewezen door Ross Harrion dat [[dendrieten]] en de axon groeit vanuit de [[cel lichaam]].
Deze ontdekking kwam van neuronen in weefsel cultuur te onderzoeken.
Fysiologisch onderzoek begon rond de 18e eeuw, toen [[Luigi Galvani]] had ontdekt dat spier en hersen cellen elektriciteit produceren.
Later onderzoek werd verricht door [[Johannes Müller]], [[Emil du Bois-Reymond]], en [[Herman von Helmholtz]]. Zij ontdekte de snelheid van conductie van elektrische activiteit van de [[axon]]. Zij toonden ook aan dat de elektrische activiteit van een neuron de bijliggende neuron een elektrische activiteit kan veroorzaken.
Onderzoek in de farmacologie door [[Claude Bernard]], [[Paul Ehrlich]], en [[John Langley]] demonstreerde dat stoffen niet op elke plek van de cel werken, maar alleen op de receptoren gelegen op membraan van de cel. Hierdoor werd ontdekt dat receptoren chemisch met elkaar communiceren met behulp van neurotransmitters.
De psychologische ontwikkeling, waardoor uiteindelijk de neuron doctrine algemeen aanvaard werd is minder duidelijk.
Belangrijke wetenschappers die bijdrage hebben geleverd zijn: [[Baruch Spinoza]]
{{Appendix}}
| |||