FM-synthese: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
typos
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 7:
Een beroemde [[synthesizer]] die gebaseerd is op een gerelateerde techniek is de [[Yamaha Corporation|Yamaha]] [[DX7]]. Nadat John Chowning bij Yamaha kwam werken is daar een variant van FM, [[Fasemodulatie]] voor geluidssynthese gedefinieerd en gepatenteerd. Strict genomen zijn de Yamaha synthesizers dus geen FM synthesizers. Echter werd die term wel door Yamaha gebruikt in reclameuitingen, vooral omdat de term FM bekender was dan de nieuwe fasemodulatietechniek. Een groot voordeel van fasemodulatie is dat het vrij eenvoudig en goedkoop kan worden geimplementeerd op computerchips. Dit in tegenstelling tot FM dat meer geschikt is voor analoge componenten. De DX7 had zes oscillatoren per noot (deze worden door Yamaha ''operators'' genoemd) en een stuk of veertig algoritmes. Algoritmes zijn in deze context de manieren waarop de oscillatoren met elkaar verbonden zijn en elkaar moduleren.
In de jaren 80 heeft Yamaha een groot en divers aantal chips op de markt gebracht die via fasemodulatie geluid produceerden. Deze werden in veel verschillende producten verwerkt, o.a. speelgoed, arcadegames, homecomputers en karaokemachines.
De eerste geluidskaarten van het type 'Soundblaster' waren ook gebaseerd op een Yamaha PM (Phase'''P'''hase Modulation'''M'''odulation, fasemodulate) synthese[[geïntegreerde schakeling|chip]], de [[YM-OPx#YM3812|OPL2]]. Deze had slechts twee oscillatoren per stem. Door dit feit en het feit dat diverse parameters een zeer lage resolutie hadden (waardoor subtiele aanpassingen onmogelijk waren) klonk de chip 'synthetisch'.
 
== Zie ook ==