Wikipedia:Taalcafé: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 127:
::::::::::Even afwachten wat de Taalunie ons antwoordt? Verder: ALS we gaan peilen zou ik het iets breder trekken en voorleggen of het wenselijk of fout is (evt een richtlijn opstellen mbt IJslands?) om op lemma's met IJslandse termen de 'transliteratie' van de "thorn" en "eth" in voor de gemiddelde Nederlander leesbare tekens te maken. Dus niet louter op dit Bardarbunga. [[Gebruiker:Tjako|Tjako]] [[File:Piano pedals.jpg|14px]] [[Overleg_gebruiker:Tjako|<font color=blue><small>''(overleg)''</small></font>]] 27 aug 2014 21:43 (CEST)
:d en ð zijn niet dezelfde klank. ð is een stemhebbende alveolaire fricatief, d is een occlusief. Zeker nog tot 1400 werden ð en þ ook in het Engels geschreven; als u bijvoorbeeld een tekst van Layamon leest, zult u die beide tegenkomen, en die staan allebei voor fricatieven: de ene stemhebbend, de andere stemloos (overigens hanteerde het Engelse schriftsysteem tot circa 1200 ook een wynn; die vind ik hier niet meteen). Het zou dus misleidend zijn, ð als d te schrijven, om de simpele reden dat zulks een andere uitspraak weergeeft. Toen William Caxton de eerste Engelse drukpers inrichtte, had hij enkel schrifttekens in zijn bezit die de klanken van continentaal-Europese talen weergaven. Noodgedwongen behielp hij zich dus met ‘th’. Een zwaktebod, naar mijn mening. Indien men aan de gangbare continentale tekens wil vasthouden en waarlijk consequent wil zijn, zou men voor ð dus niet ‘d’ maar ‘dh’ moeten schrijven. [[Gebruiker:Northerner|Northerner]] ([[Overleg gebruiker:Northerner|overleg]]) 27 aug 2014 22:42 (CEST)
::Als ik [[:en:Thorn_%28letter%29#Middle_and_Early_Modern_English]] mag geloven is je verhaal over Caxton ''bullocks''; de th had de thorn ook in manuscripten al nagenoeg verdrongen en de thorn leek ook in handschriften al erg op een y. [[Gebruiker:Notum-sit|Notum-sit]] ([[Overleg gebruiker:Notum-sit|overleg]]) 27 aug 2014 22:59 (CEST)
 
== Марія (Maria?) ==