Ronde Huis: verschil tussen versies

Vanaf eind 1938 werd de ''"De Arend"'', een onderdeel van het Rotterdamse ''"Instituut voor de Rijpere Jeugd"'', door het ministerie van Sociale Zaken ingeschakeld om een werkkamp bij het Ronde Huis te vestigen. Per kwartaal werd hier een wisselende groep werkloze Rotterdamse jongens op vrijwillige basis - op jaarbasis bedroeg het aantal omstreeks 600 jongens - ingezet voor werkzaamheden in het omringende bosgebied. Zij werden gehuisvest in een complex van barakken nabij het huis. ''"De Arend"'' organiseerde voor de kampbewoners ook activiteiten op het gebied van sport, ontwikkeling en ontspanning.<ref>Oudenaarden, Jan "Met brede vleugelslagen, de geschiedenis van 75 jaar instituut voor de rijpere jeugd", blz. 49 t/m 55, Rotterdam, 1995</ref> Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] is het Ronde Huis in gebruik geweest als werkkamp van de [[Nederlandse Arbeidsdienst]].<ref>[http://snv.courant.nu/index.php?page=1&mod=krantresultaat&q=werkkamp&datering=&qt=paragraaf&pagina=&sort=score+desc&paragraaf=227&doc=11&p=3&paragraaf=2&y=326 Overveluwsch Weekblad/Harderwijkerkrant, 06-05-1939]</ref> Met 200 arbeiders werd in het bos gewerkt en werden wegen aangelegd, waaronder de Bovenweg en het traject van Het Ronde Huis naar de Eperweg. De voedingsofficier van Het Ronde Huis gaf toestemming voor clandestiene voedseltransporten, onder andere voor onderduikers van het [[Verscholen Dorp]].<ref>Visser, A. ''Het Verscholen Dorp'', 1984 </ref> Op het terrein werd in december 1944 door de Duitse "Artillerie Abteilung 709" een beschietingsinstallatie geplaatst, vanwaar V4 (de zogenaamde Rheinbote) raketten werden afgevuurd op de Antwerpse haven. Op het eind van de Tweede Wereldoorlog werden er in barakken bij het Ronde Huis evacués uit Arnhem en omgeving opgevangen.

 

Na de Tweede Wereldoorlog raakte het Ronde Huis steeds verder in verval. Het huis was met een deel van het landgoed in bezit gekomen van [[Staatsbosbeheer]]. Tot 1960 werden de barakken gebruikt als een zogenaamd woon- of gezinsoord voor de opvang van zwaksociale gezinnen.<ref>[http://www.historyofsocialwork.org/PDFs/1996,%20Dercksen%20Verplanke,%20onmaatschappelijkheidsbestrijding%20OCR%20C.pdf Dercksen en Verplanke, Geschiedenis van de Onmaatschappelijkheidsbestrijding in Nederland 1914-1970, Pag 68 e.v.]</ref> In 1959 besloot het toenmalige [[ministerie van Maatschappelijk werk]] om dit gezinsoord op te heffen. Van 1961 tot 1966 werd het complex verhuurd aan de ''Stichting Evangelisch Herstel en Opbouw'' die er vakantiekampen organiseerde. Het complex heette toen 'De Boshaven'. In 1966 werd tot afbraak besloten <ref>Nunspeetse Nieuws en advertentieblad, 29-12-1966; p. 2</ref>.