Valentinianus II: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
JRB (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 29:
Nadat op [[17 november]] 375 keizer [[Valentinianus I]] was overleden riep het leger 5 dagen later diens vierjarige zoon Valentinianus II uit tot de nieuwe keizer. Dit was enigszins problematisch, aangezien Valentinianus' oudere broer [[Gratianus]] al sinds [[367]] (mede)keizer was. Het leger weigerde echter zijn alleenheerschappij.
 
Valentinianus, een zeer jonge keizer in een rijk dat er toch al niet goed voor stond, had weinig macht. Zijn moeder manipuleerde en bestuurde hem. Zijn positie werd verder ondermijnd toen in [[383]] [[Magnus Maximus]], een legerleider in [[Britannia (Romeinse provincie)|Britannia]], in opstand kwam en Gratianus liet vermoorden. Om Maximus tegen te houden werd [[bisschop]] [[Ambrosius van Milaan]] erop uitgestuurd om te onderhandelen over vrede. [[Magister militum]] [[Bauto]] liet ondertussen de alpenpassenAlpenpassen verterkenversterken. Er werd een overeenkomst gesloten, zodat Maximus een min of meer legitieme keizer werd en grote delen van het westelijke rijk zou regeren.
 
In [[387]] viel Maximus Italië echter binnen en moest Valentinianus de Oost-Romeinse keizer [[Theodosius I]] om hulp vragen. In [[388]] werd Maximus verslagen en was Valentinianus weer keizer over het hele westelijke rijk; in naam welteverstaan, want het was duidelijk dat Theodosius de echte macht had. Theodosius bleef tot [[391]] in het westen, om daarna magister militum [[Arbogastes]] op Valentinianus te laten letten. Deze vond dat niet echt leuk, en klaagde erover bij Theodosius, die niet naar hem luisterde. Op 15 mei 392 werd Valentinianus dood gevonden, waarschijnlijk heeft hij zelfmoord gepleegd.
 
 
== Externe link ==