Bé Udink: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 24:
Udink was een [[econoom]] die op [[3 april]] [[1967]] op zijn [[autoradio]] toevallig hoorde dat hij [[minister]] voor [[Ontwikkelingssamenwerking]] zou worden in het [[kabinet-De Jong]], hoewel hij [[Piet de Jong (politicus)|De Jong]] nog nooit had ontmoet. Hij wist een begrotingsnorm van 1 procent ontwikkelingshulp vast te leggen door met aftreden te dreigen. Hij voerde in 1971 een verkiezingscampagne waarin 'law and order' centraal stond.
Hij was minister van Volkshuisvesting in de kabinetten [[kabinet-Biesheuvel I|Biesheuvel I]] en [[kabinet-Biesheuvel II|Biesheuvel II]]. Hij voerde de [[huurharmonisatie]] in waarop de linkse oppositie hem fel aanviel. In 1972 lanceerde minister Udink het [[Rijksspreidingsbeleid]] dat beoogde instanties van het Rijk naar provincies te verplaatsen. Tevens was er het doel opgenomen de kantorensector in het Haagse af te remmen. Dit beleid was het vervolg op een rapport van de Commissie Spreiding Rijksinstellingen uit 1961.
Udink speelde na zijn ministerschap een belangrijke rol bij het [[Overzeese Gas- en Electriciteitsmaatschappij N.V.|OGEM-concern]].
|