|
== De Septemberdagen van de Revolutie ==
In 1832 werd hij leraar aan de Antwerpse Academie voor Schone Kunsten. Hij versterkte zijn reputatie met het in 1835 door de nieuwe Belgische regering bestelde werk, "''De Episodeepisode van de Septemberdagen van de Belgische Revolutie van 1830"''. Deze olieverf op doek (444 x 660 cm) hangt in de [[Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België]] in Brussel. In een Rubensiaans coloriet en met ongewoneveel warmte beeldtbeeldde hijWappers een fictief tafereel op de [[Grote Markt (Brussel)|Grote Markt]] in [[Brussel (stad)|Brussel]] uit. Het is geladen met personages, taferelen en gebeurtenissen waarin Wappers de recente revolutie en de onafhankelijkheid van de natie prijst. Inspiratie vond hij bij ''[[La liberté guidant le peuple]]'' van [[Eugène Delacroix]], een tijdgenoot. In de dramatische compositie wijst de sterke diagonaal van links onder naar rechts boven en de piramidale vorm van de kluwen wild gebarende mensen naar het grote Belgische vaandel dat door geëxalteerde burgers en soldaten omhoog wordt gestoken.
WappersDe kreegopdracht de opdrachtwas de staat te verheerlijken en benadruktedaarom dit doorbekroont de Belgische driekleur centraalhet testreven plaatsen tussenvan de onafhankelijkheidsstrijders. Het speeltschilderij zichis afgesitueerd net na de [[Belgische onafhankelijkheid]]. De oudersOuders bewenen hun dode zoon en hij, een revolutionair wil vechten, maar zijn vrouw met kind houdt hem tegen, een opstandeling sterft, zwaaiend met de driekleur, een ander toont de officiële verklaring ‘Aan'Aan de burgers van Brussel!’' van 24 september 1830, ondertekend door de leden van de Bestuurscommissie.
Naast figuranten uit alle lagen van de bevolking portretteerde Wappers sympathisanten van de revolutie en enkele [[Personificatie (beeldende kunst)|personificaties]] van de nieuwe staat, zoals de toekomstige minister van Oorlog generaaln, [[Pierre Emmanuel Félix Chazal|generaal Chazal]] links op een paard. Verder schilderde hij enkele collega's van de Belgische school: [[Eugène Verboeckhoven]], [[François Bossuet]], Jozef Laurens Dyckmans en Ferdinand Lhérie. Wappers is er zelf ook aanwezigbij: met een lans op de schouder wijst hij naar een kist met zijn initialen. HetDit gebaarzelfportret keurttoont zijn aanhankelijkheid aan de revolutie goed, legt zijn herinnering voor het nageslacht vast én eist het auteurschap op. Het onnatuurlijk licht wakkert de verbeelding, aan: het gevoelsmatige, de opstandigheid, de overgevoeligheid en de verscheurdheid aan. Qua compositie is de diagonaal van links onder tot rechts boven en de piramidale vorm, met de Belgische driekleur bekroond. Inspiratie vond hij bij “[[La liberté guidant le peuple]]” van [[Eugène Delacroix]], een tijdgenoot.
Beide werken presenteren het [[Liberalen (19e-eeuwse stroming)|liberalisme]]. Het volk wil individuele vrijheden: persoonlijke vrijheid, vrijheid van meningsuiting, godsdienst en eigendom, vastgelegd in de grondwet. De theatrale enscenering benadrukt het roemrijke: overdreven gebaren tonen de vurige gevechten, de nu en dan pathetische gelaatsuitdrukkingen verwijzen naar de offers en het leed, de prijs voor de onafhankelijkheid.
Na het succes van de "Episode", werd Wappers hofschilder van [[Leopold I van België|Leopold I]]. In 1840 volgde hij zijn vroegere tegenstander, Matthijs van Bree op als directeur van de Antwerpse Academie. De machtspositie als 'cultuurpaus' wendde Wappers aan om de aan de grond geraakte [[Hendrik Conscience]] te steunen. Na zijn ontslag aan de academie in 1853 vestigde hij zich in Parijs, waar hij zijn succesvolle carrière als portretschilder afrondde. Hij werd er een vertrouweling van de Franse keizerlijke familie.
Wappers maakte talrijke werken waaronder de "Graflegging van Christus", "[[Karel I van Engeland|Karel I]], koning van Engeland, op weg naar het [[schavot]]", "[[Karel IX van Frankrijk|Karel IX]]", "[[Peter de Grote]] te [[Saardam]]" en "[[Boccaccio]] leest koningin [[Johanna van Napels]] de [[Decamerone]] voor." De Franse koning [[Louis-Philippe]] gaf hem een opdracht voor de decoratie van een galerij in het [[Kasteel van Versailles]]. "De verdediging van Rhodos door de Heilige [[Johannes van Jeruzalem]]" werd voltooid in 1844 toen de koning hem zijn baronstitel toekende. Na zijn ontslag als directeur aan de Antwerpse academie vestigde hij zich in 1853 in Parijs, waar hij twee decennia later overleed.
[[Bestand:Wappers belgian revolution.jpg|thumb|center|800px|De 'Episode van de Septemberdagen 1830 op het stadhuisplein te Brussel' is een monumentale weergave van een 'glorierijke' episode uit de nationale geschiedenis. Deze olieverf op doek (444 x 660 cm) uit 1835 hangt in de [[Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België]] in Brussel en is geladen met personages, taferelen en gebeurtenissen waarin Wappers de onafhankelijkheid prijst. De ouders bewenen hun dode zoon en zijn vrouw, een revolutionair wil vechten maar zijn vrouw houdt hem tegen, een opstandeling sterft zwaaiend met de driekleur, een ander toont de officiële verklaring ‘Aan de burgers van Brussel!’. Naast figuranten uit alle lagen van de bevolking portretteert hij sympathisanten van de revolutie en [[Pierre Emmanuel Félix Chazal|de toekomstige minister van Oorlog]] op een paard.]]
{{Clearboth}}
|
